Kek Mama columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: holle ogen.
Onze Willem heeft een iPhone 5, een Playstation 3 en een Xbox-One. Een laptop en een tablet. Een GoPro-camera. En een mengpaneel. Een hippe koptelefoon. Plus een joekel van een beeldscherm. Dat is best veel.
Willem, mocht je het je afvragen, is elf jaar. En nee: wij snappen ook niet precies hoe het zo is gekomen, met al die spullen. Die telefoon, dat weten we nog, kwam in huis omdat hij alleen naar school fietste en we graag willen dat hij ons in geval van nood kan bereiken. Die Playstation was eerst van mij, zijn vader, maar die kan geen drie meter virtueel rondlopen zonder in zijn eigen laserzwaard te vallen en heeft hem dus doorgegeven aan zijn moeder. Die doet twee keer per jaar een Karaoke-avond, en dan heb je het qua Playstation ook wel weer gehad. En zo werd Willem dus de virtuele eigenaar van een spelcomputer. Nou, oké, we weten dus eigenlijk wel waar al die spullen vandaan komen.
Maar daar gaat het niet om: waar ik het over wil hebben, is de trend dat kinderen steeds jonger steeds meer tijd achter een beeldscherm zitten. En hoe gevaarlijk iedereen dat toch wel niet vindt voor de ontwikkeling van de tere kinderziel en de dreiging van morbide obesitas. Wat mij aan die hele discussie zo verbaast: het lijkt wel of iedereen de mening is toegedaan dat je er niets aan kunt doen als je kind met holle ogen op de bank zombie-nazi’s afknalt. Dat je niet mag optreden als je kleine schermverslaafde oneindig aan de virtuele lippen hangt van YouTube-sukkel Enzo Knol en zijn demente vriendjes. Dat je zo’n snuiter niet bij kop en kont kan pakken en hem de deur uit kan schoppen, desnoods in de stromende regen, om een potje te gaan voetballen, trampolinespringen of boomklimmen.
Het lijkt wel of we met z’n allen lijdzaam moeten zitten mokken terwijl de vingers van onze kinderen langzaam vergroeien met hun smartphone. Maar dat is onzin. Die kinderen spelen alleen maar zo veel op die apparaten omdat wij dat toestaan. Omdat wij gemakzuchtig zijn en het ook wel lekker rustig vinden (“Schatje, zet even je koptelefoon op als je voetgangers doodrijdt”). Stel gewoon grenzen (“Over een half uur gaan we huiswerk maken/op de fiets naar de Appie/zwemmen/een gat graven”) of doe gezellig mee. Schiet ook een zombie dood. Speel ook een virtueel EK voetbal. Maak een leuk filmpje voor jullie YouTube-kanaal en mix er met het mengpaneel een mooi muziekje onder (Firestarter!). Zo maak je van een duffe, dooie bezigheid iets leuks en creatiefs voor samen. En snap je misschien gelijk wat beter wat je kind zo leuk aan die spullen vindt. Ouderwetse muts.
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Lees hier meer columns van Jan.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
