Kek Mama columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: hoogbegaafd.
Het is je waarschijnlijk wel eerder opgevallen, en ik zeg het heus niet om op te scheppen, maar ik ben nogal intelligent. Altijd al geweest, ook als kind.
Dezer dagen zouden ze mij waarschijnlijk ‘hoogbegaafd’ noemen, maar vroeger was je gewoon ‘goed op school’. Wat zoveel wilde zeggen als: ik begreep alles snel, sneller dan gemiddelde kinderen. Ik hoefde me niet al te zeer in te spannen om bij te blijven en kreeg dus bij elk rapport te horen dat ik minder moest dromen en harder moest werken.
Anyway. Ik ben op een waakvlammetje door de basis- en middelbare school gesukkeld. En dat was achteraf jammer. Ik had namelijk iets heel belangrijks niet geleerd: dat je soms in het leven een echte inspanning moet leveren om iets te bereiken. Ik was er onbewust van uitgegaan dat de rest van mijn leven net zo rimpel- en moeiteloos zou verlopen als de tijd op school. Niets bleek natuurlijk minder waar. Ooit breekt onvermijdelijk het moment aan dat je tegen de grenzen van de vrijblijvendheid aanwandelt en echt je handen uit de mouwen zult moeten steken om gedaan te krijgen wat van je wordt gevraagd; bijvoorbeeld op je werk.
Ik wilde daar niet aan en voelde me hevig te pakken genomen; niemand had me ooit uitgelegd dat de dingen weleens moeilijk, tijdrovend en vermoeiend zouden kunnen zijn. Wat ik ook probeerde: ik kon me maar niet door die teleurstelling heen vechten. Uiteindelijk kwam er – geloof het of niet – zelfs intensieve therapie aan te pas en heb ik min of meer geleerd te aanvaarden dat leven ook werken is, en ik denk dat ik tot de dag van vandaag slecht scoor op dingen als discipline en doorzettingsvermogen.
Ik verwijt mijn lieve ouders niets, maar mocht ik mijn jeugd overdoen, had ik graag gezien dat zij wat eerder een paar flinke drempels voor me hadden opgeworpen en me wat harder achter de vodden hadden gezeten. Dat ze me hadden leren inzien dat een acht leuker is dan een zes, dat je best doen een beter resultaat kan opleveren en vooral: dat inspannen normaal is, leuk kan zijn en je achteraf een bevredigend gevoel kan geven.
Het heeft me inmiddels, als bekeerlingbeginneling in de wereld van het harde werken, al behoorlijk wat moeite gekost mijn twee oudste zoons een beetje arbeidsethos bij te brengen en ik ben vastbesloten nummer drie al veel eerder aan te pakken. Die arme jongen zal zich de poten uit het lijf moeten lopen, straf krijgen voor ieder cijfer onder de zes, en een baantje moeten nemen om te leren voor zijn pleziertjes te betalen. Want dat is misschien wel even vervelend voor dat kind, maar niet zo vervelend als een luie slapjanus zijn. Met een IQ van 176, dat dan weer wel. Als hij tenminste naar zijn vader aardt.
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
