Kek Mama columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: niet mutsen.
Mijn vrouw is dol op fietsen. Ik haat fietsen, maar daar gaat het nu niet om. Mijn vrouw is dol op fietsen en neemt onze Willem al sinds de driewielertijd mee op pad. Gevolg: onze Willem is ook gek op fietsen. Of – laat ik me wat nauwkeuriger uitdrukken: hij ervaart fietsen als een volstrekt normale tak van vervoer, desnoods tot afstanden van een kilometer of dertig, in elk geval op en neer naar school. En dat is toch ook al gauw een kilometer of acht.
Wil hij ergens heen, stapt hij gewoon op zijn fiets. Ook als het regent of vriest en hij met blote benen en een dun trainingsjasje van het voetballen komt. Hij komt niet mutsen, zoals zijn broers vroeger, of papa kan rijden met de auto, omdat het vriest of regent. Of te warm is in de zon. Of te ver. Of eng. Ook vloekt hij niet, zoals zijn vader vroeger, elke meter van elke kilometer van elke fietstocht alle duivels van de hel bij elkaar, omdat hij een pesthekel aan fietsen heeft. Willem fietst gewoon, en dat is dat.
Bovenstaande is – en ik weet dat ik hier een boude bewering doe – het fundament van een goede opvoeding. Zorgen dat een kind iets zó gewoon vindt, dat het zich nooit afvraagt of je er een mening over kunt hebben. Of je het leuk of vervelend kunt vinden. ‘Gewoon’, dat zijn dingen waar je niet meer over nadenkt.
Hoe krijg je zoiets voor elkaar? Mijn buurvrouw heeft haar hond, Buurman, geleerd tijdens de dagelijkse wandeling zijn tennisbal bij een bepaald bruggetje te laten liggen. Dan kan zij hem pakken. Hij doet dat elke dag en vraagt zich nooit af of hij die bal misschien tien meter eerder, een straat verder of helemaal niet moet laten liggen. Kinderen zijn net honden. Ondergeschikten trouwens ook, maar daarover een ander keertje meer.
Nu weet ik best dat jullie vrouwen enorm van het doodknuffelen en onderhandelen zijn. En denken dat je kind is gebaat met keuzes, uitruilen, gunstige voorwaarden, beloningen en begrip en vergiffenis als het iets niet wil. Ik ben hier om te zeggen: je hebt ongelijk. Je kind is gebaat met duidelijke instructie, een totaal gebrek aan buigzaamheid en een vriendelijke, doch absolute leider. En dat ben jij. Voed op dat kind. Zet het aan zijn huiswerk en laat het niet opstaan voor het klaar is. Dwing het een bijbaantje te nemen. Laat het ieder rommeltje per direct opruimen op straffe van vroeg-naar-bed. Dresseer die hond, ik bedoel dat kind, en je hebt er een leven lang plezier van. En het kind zelf ook. Tegen de tijd dat het de deur uitgaat, is nog het vroeg genoeg voor zelfbeschikking. En zit het in de basis solide in elkaar.
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
