Breng je je kind naar het kinderdagverblijf, zet-ie het non stop op een huilen: het is de nachtmerrie van elke ouder, want niemand wil z’n bloedje overstuur achterlaten. Wat kun je op zo’n moment doen? Kek Mama geeft tips.
Lees verder onder de advertentie
Scheidingsangst
Op jonge leeftijd snappen kinderen nog niet dat wanneer je als ouders weggaat, je ook weer terugkomt. Scheidingsangst wordt dat genoemd. Deze angst is heel normaal voor ’n kind en maakt deel uit van de ontwikkeling, maar het kan wel heftig zijn. Vaak begint deze fase rond de leeftijd van acht maanden en is-ie op z’n piek tussen de acht en achttien maanden.
Hoe lang zo’n eenkennigheidsfase duurt? Daar is geen peil op te trekken. Bij het ene kind is het na een paar maanden voorbij, maar het kan soms ook duren tot ze een jaar of 3 zijn. En dan kan zo’n emotioneel wegbrengmoment op het kinderdagverblijf best pittig zijn. Daarom wat tips op een rij:
Lees verder onder de advertentie
Hou een vast ritueel aan, net als bij het naar bed gaan. Voorbeeld: doe het jasje uit, ga nog even samen spelen, geef je kind vervolgens een kus en zeg dat je weer terugkomt.
Vermijd het spitsmoment zo tussen 8.15 en 8.45 uur (als dat mogelijk is). Vaak is het dan erg druk en zijn er veel prikkels van andere (verdrietige) kinderen.
Probeer van het afscheid geen enorm ‘ding’ te maken: hou het kort. Door steeds weer terug te komen om je kind te troosten, kan het voor je kind lastiger zijn om rustig te worden. Vaak zie je dat als papa of mama eenmaal weg is, het huilen ook voorbij is.
Geef iets vertrouwds me. Van een favoriete knuffel tot een t-shirt dat naar jou ruikt: een vertrouwde geur kan rustgevend werken voor kinderen.
Hoe verdrietig je kind ook is, probeer zelf rustig te blijven. Je kunt zodra je weg bent altijd even met de leidsters bellen om te vragen of alles goed is gegaan. Of je ziet in de opvang-app wat geruststellende foto’s voorbijkomen.
Gaat jouw kind één dag per week naar de opvang en wordt het huilen echt niet minder? Dan kun je overwegen om een extra dag opvang te nemen als dat financieel mogelijk is, of voor twee halve dagen te gaan. Bij één dag opvang zie je namelijk vaker dat kinderen steeds weer opnieuw moeten wennen.
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.