Breng je je kind naar het kinderdagverblijf, zet-ie het non stop op een huilen: het is de nachtmerrie van elke ouder, want niemand wil z’n bloedje overstuur achterlaten. Wat kun je op zo’n moment doen? Kek Mama geeft tips.
Lees verder onder de advertentie
Scheidingsangst
Op jonge leeftijd snappen kinderen nog niet dat wanneer je als ouders weggaat, je ook weer terugkomt. Scheidingsangst wordt dat genoemd. Deze angst is heel normaal voor ’n kind en maakt deel uit van de ontwikkeling, maar het kan wel heftig zijn. Vaak begint deze fase rond de leeftijd van acht maanden en is-ie op z’n piek tussen de acht en achttien maanden.
Hoe lang zo’n eenkennigheidsfase duurt? Daar is geen peil op te trekken. Bij het ene kind is het na een paar maanden voorbij, maar het kan soms ook duren tot ze een jaar of 3 zijn. En dan kan zo’n emotioneel wegbrengmoment op het kinderdagverblijf best pittig zijn. Daarom wat tips op een rij:
Lees verder onder de advertentie
Hou een vast ritueel aan, net als bij het naar bed gaan. Voorbeeld: doe het jasje uit, ga nog even samen spelen, geef je kind vervolgens een kus en zeg dat je weer terugkomt.
Vermijd het spitsmoment zo tussen 8.15 en 8.45 uur (als dat mogelijk is). Vaak is het dan erg druk en zijn er veel prikkels van andere (verdrietige) kinderen.
Probeer van het afscheid geen enorm ‘ding’ te maken: hou het kort. Door steeds weer terug te komen om je kind te troosten, kan het voor je kind lastiger zijn om rustig te worden. Vaak zie je dat als papa of mama eenmaal weg is, het huilen ook voorbij is.
Geef iets vertrouwds me. Van een favoriete knuffel tot een t-shirt dat naar jou ruikt: een vertrouwde geur kan rustgevend werken voor kinderen.
Hoe verdrietig je kind ook is, probeer zelf rustig te blijven. Je kunt zodra je weg bent altijd even met de leidsters bellen om te vragen of alles goed is gegaan. Of je ziet in de opvang-app wat geruststellende foto’s voorbijkomen.
Gaat jouw kind één dag per week naar de opvang en wordt het huilen echt niet minder? Dan kun je overwegen om een extra dag opvang te nemen als dat financieel mogelijk is, of voor twee halve dagen te gaan. Bij één dag opvang zie je namelijk vaker dat kinderen steeds weer opnieuw moeten wennen.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.