Beeld: Shutterstock
Wat zijn ze toch leuk, die schoolreisjes waarbij ondanks alle zorgvuldige voorzorgsmaatregelen tóch een van de leerlingen kwijt blijkt te zijn. Gruwelijk.
Ellen (40), moeder van Ilias (11) en Saar (7), juf van groep 2:
“Een heel benauwd halfuur zijn we een leerling uit mijn groep kwijtgeraakt, tijdens een schooltrip naar Julianatoren. Waar we ook keken en zochten, de jongen was onvindbaar. Als leiding ben je daar ziek van. Het laatst wat je wil is een ouder moeten bellen dat zijn of haar kind is zoekgeraakt. We splitsten ons als leerkrachten op en struinden zorgvuldig het park af.
Na een halfuur werd meneer gevonden: hij was in de eetzaal bij een totaal andere schoolklas aangeschoven. Op school hadden we benadrukt dat de leerlingen goed het eigen groepje en de kleur van het shirt in de gaten moesten houden.
“Hij was bij een totaal andere schoolklas aangeschoven”
Stomtoevallig was er die dag nog een school aanwezig met precies dezelfde kleurcombinatie. Zij hadden uiteraard het ‘koekoeksjong’ snel ontdekt en hem laten omroepen. Maar omdat die boodschap in het park nauwelijks hoorbaar bleek, reageerden wij daar niet op en dus namen zij hem maar met hen mee naar de eetzaal. Daar zat hij lief te kleuren aan tafel, zich totaal niet druk makend over alle commotie om en over hem.”
Lees ook – Kind kwijt: ‘De winkelmedewerker vroeg of ik wel zeker wist dat dit mijn dochter was’ >
Brenda (42), moeder van Abel (7) en tweeling Koen en Suus (4):
“Als kind ben ik op kamp van groep 8 verdwaald tijdens Levend Stratego, op Schiermonnikoog. We startten het spel aan het begin van de middag en ik rende richting de duinen. Het duurde lang voordat ik me realiseerde dat niemand me zou vinden omdat ik te ver uit het zicht was. Ik wilde terug, maar wist de weg niet meer.
In paniek raakte ik verstrikt in een enorm gebied met dicht beplante prikkelstruiken. Het begon al te schemeren toen ik gehavend en in tranen ineens een bosrand bereikte. Daar hoorde ik gelukkig een paar klasgenoten roepen die naar me op zoek waren. Ik heb nog weken last gehad van het avontuur.
Nu ik zelf moeder ben, hou ik mijn hart vast als mijn kinderen op schoolreisje gaan. Ik doe ze een SOS bandje met mijn telefoonnummer om, zeg dat ze in de buurt van anderen moeten blijven en hoop op een alerte hulpmoeder.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
