Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
De juf: ‘Max legt moeilijk contact met zijn klasgenootjes’
Beeld: Shutterstock
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke over Max, een kind dat moeilijk contact legt met anderen.
Lees verder onder de advertentie
Vrijdagochtend, groep 4, vlak voor het speelkwartier. Max loopt langs het tafeltje van Marieke en veegt met een vloeiende handbeweging haar werkje op de grond. Een klok van papiermaché. Marieke heeft er de halve ochtend aan gewerkt. Nu ligt hij verkreukeld op de grond. Even zit Marieke als aan de grond genageld op haar stoel. Als de volle omvang van de ramp tot haar doordringt, begint ze te huilen.
Lees verder onder de advertentie
Liefste meisje van de klas
De klas kijkt geschrokken. Ik grijp Max in zijn kraag en zeg: “Max, dit is heel erg stout. Waarom deed je dat?” “Weet ik niet,” zegt hij. Zijn mooie gezichtje staat uitdrukkingsloos. “Had je ruzie gehad met Marieke?”, vraag ik. “Nee,” zegt hij. Dat kan ik me ook niet voorstellen. Marieke is zo’n beetje het liefste meisje van de klas. Het is niet de eerste keer dat Max iets agressiefs doet. Hij heeft weleens een klasgenootje geslagen en gooit soms een stoel om als hij het ergens niet mee eens is. Omdat hij ook nog eens groot en sterk is, zijn sommige kinderen bang voor hem. Hij heeft het niet van thuis. Zijn ouders zijn sociaal en betrokken, ik heb veel met ze gepraat over Max. De schooltherapeut vermoedt dat Max het syndroom van Asperger heeft, een vorm van autisme.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook – ‘Hij dacht dat hij een stom jongetje was’ >
Hij houdt van wedstrijdjes
Max herkent automerken aan hun banden. Als ik hem autootjes voorzet, speelt hij daar de hele dag mee. Maar wel in zijn eentje. Zijn klasgenootjes lopen met een boogje om hem heen, omdat hij ze op de verkeerde manier benadert. Het kan best zijn dat hij Marieke met haar blonde krulletjes aardig vindt en op deze manier haar aandacht probeert te trekken. Dat laatste is in ieder geval gelukt. Hele generaties leraren hadden een hekel aan jongens als Max. Toen er nog geen aandacht was voor het syndroom van Asperger, werden ze vaak de klas uit gezet. Zonde, want als je er vroeg bij bent kun je ‘Aspergers’ leren hoe ze emotionele signalen kunnen doorgronden zodat ze vriendschappen kunnen opbouwen. Zeker als ze intelligent zijn, en dat is Max. Sinds ik hem in de klas kreeg, oefen ik de sociale verkeersregels met hem. Hij kan ze dromen: niet slaan of duwen, niemand pijn doen, op je beurt wachten. Vragen in welk spelletje ze zin hebben en dan meedoen. Niet boos zijn als je verliest. Elke keer als ik hem zoet met een ander kind zie spelen, krijgt hij een sticker. Daar is hij heel gevoelig voor, hij houdt van wedstrijdjes.
Lees verder onder de advertentie
Verliefd op krulletjes
Marieke huilt alsof ze nooit meer gaat ophouden. Ik zucht. Voor de zoveelste keer vraag ik: “Wat kunnen we nou het beste doen, Max?” Max denkt even na. Dan zegt hij: “Ik weet het!” Hij gaat naar Marieke toe en zegt: “Sorry. Ik zal het nooit meer doen. Ik vind jou juist lief.” Dan raapt hij voorzichtig de papiermachéblaadjes op. Hij legt ze terug op Mariekes tafel en probeert er weer orde in te krijgen. Ook geeft hij haar een onhandig zoentje op haar wang. Marieke is zo verbaasd dat ze stopt met huilen. Na een tijdje gaat ze Max helpen. Opeens zitten ze samen iets te doen wat verdacht veel lijkt op spelen. Ik kijk met open mond toe en trek mijn stickerlaatje open. Twee voor Max, twee voor Marieke. Max kijkt blij. Niet alleen vanwege de stickers. Ik denk dat het iets te maken heeft met de krulletjes van Marieke. Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan. Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Lees verder onder de advertentie
