Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Als toekomstig grote broer of zus lopen de verwachtingen rond die baby flink op en dan kan het wel eens voorkomen dat de realiteit zwaar tegenvalt.
Sandra (44), moeder van Alex (9) en Gerjanne (7).
“Op de terugweg van een bezoekje aan vrienden, waar we net zijn babyzusje van destijds zeven maanden hadden geshowd, vroeg Alex ineens of we nog een baby zouden krijgen. Verbaasd reageerde ik met: ‘Nee, we hebben er toch net een?’ Zegt hij: ‘Dat weet ik, maar ik wil nu een leuke.’ Eerder hadden de vrienden namelijk tegen hem gezegd hoe gaaf het was dat hij nu een zusje had om mee te spelen. Blijkbaar had hij daar over nagedacht.
“Nu wil ik een leuke baby”
Een paar uur later kwam het hoge woord eruit. Hij had niets aan Gerjanne, ze was zo klein, ze kón nog helemaal niet spelen. Dus graag een leukere baby. Ik moest er enorm om lachen. Zeker nu ze ouder zijn, allebei hoogbegaafd ook nog, zijn ze de beste maatjes. Ze delen grapjes, uitvindingen en bezigheden. Het is dus allemaal goed gekomen.”
Lees ook – ‘Mijn zoon haatte de komst van zijn nieuwe zusje’ >
“Mats was druk bezig te ontdekken wat verschillen tussen jongens en meisjes zijn. Toen ik een keer op de wc zat, vroeg hij bijvoorbeeld naar zijn piemel en heb ik hem uitgelegd dat alleen jongens piemels hebben.
“Hij had toch liever een zusje”
Op een avond dat ik beide jongens in bad had gestopt, bekeek hij zijn broertje eens goed en vroeg mij of we iets met die piemel konden doen en misschien een meisje konden maken van Sem. Hij had toch liever een zusje. Hij merkte dat Sem steeds vaker speelgoed afpakte en vond het niet leuk zijn autootjes te moeten delen. Een meisje dat van zijn ‘jongensspeelgoed’ af zou blijven, zou hem bijzonder goed uitkomen.”
“Als kleuterjuf hoor je soms de gekste dingen. Zoals dat jongetje in de klas dat mij trots vertelde dat hij een broertje had gekregen. Op mijn ‘en hoe heet hij?’ vertelde hij heel trots: ‘Laura.’ Zijn ouders hadden voor de lieve vrede maar gezegd dat hij een broertje had, omdat hij dat zo dolgraag wilde…”