
Yolanthe: ‘Hij stond daar, zijn kleine handje op de kist, tranen over zijn wangen’
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Blogger Kristen Mae is geen ‘klassieke’ ouder: ze maakt geen bijzondere lunches, steekt haar kinderen niet in bijpassende kleding, speelt niet graag met ze en slaapt nooit samen in één bed: ‘Ik word niet graag aangeraakt als ik lig te slapen.’
En toch kan ze met zekerheid zeggen dat ze een goede moeder is, schrijft ze op Scary Mommy.
Van huid-op-huidcontact tot met een zachte stem praten en doen alsof je My Little Pony bent: in het begin deed Kristen werkelijk alles wat in de opvoedboekjes stond. Maar toen ze merkte dat ze zichzelf ertoe moest gaan dwingen, is ze ermee gestopt. ‘Het kwam niet uit mezelf. En in plaats van dat ik de moeder werd die ik altijd hoopte te zijn, werd ik snauwerig en kortzichtig.’
Daarom besloot Kristen zich te gedragen op een manier die voor haar prettig voelde. ‘Als mijn kinderen een hapje wilde, zei ik dat ze zichzelf moesten helpen. Als ze met me wilden spelen, zei ik dat ze iets voor zichzelf moesten gaan doen en terwijl ik sliep, maakten ze hun eigen ontbijt.’ Achteraf voelt ze zich hier weleens schuldig over, maar ze kon op dat moment niet anders. Ze was op.
Lees ook
‘Ik dwing mijn dochter niet om te knuffelen’ >
‘Maar toch weet ik dat ik een goede moeder ben’, vervolgt Kristen. ‘Mijn kinderen weten dat ik van ze hou. Ik help ze problemen op te lossen, maar alleen als ze eerst de moeite hebben genomen het zelf te proberen. Ik troost ze niet meteen als iemand huilt. Kunnen ze zelf opstaan? En zelf een pleister pakken? En als ze gekwetst zijn, kunnen ze dan niet hun emoties op hun eigen manier verwerken?’
Door afstand te nemen van haar kinderen, wilde Kristen haar kinderen leren zelfstandig te zijn en dat is volgens haar gelukt. Ze eindigt haar blog dan ook met: ‘Ik ben trots als ik merk hoe zelfvoorzienend mijn kinderen zijn, maar ze weten nog steeds dat ze ook naar mij toe kunnen komen.’