Beeld: Shutterstock
Het hoort er bij en is onschuldig, maar waterpokken kunnen wel vervelend zijn voor je kind. Hoe ga je ermee om? En wat mag je kind allemaal wel of niet?
Waterpokken is een besmettelijke vlekjesziekte. Na één of twee dagen ontstaan er rode vlekjes op de huid en die plekjes kunnen uiteindelijk bultjes of blaasjes worden. Je kunt de waterpokken op je hele lichaam krijgen, ook op je gezicht of in je mond. Toch is het een relatief onschuldige kinderziekte: het gaat vanzelf weer over. Meestal zijn de klachten na tien dagen verdwenen.
Waterpokken blijven besmettelijk totdat de meeste blaasjes een korstje hebben. Het virus zit in het vocht dat in die blaasjes zit. Raak je een ander aan, dan kan diegene het ook krijgen. Je krijgt overigens maar één keer in je leven waterpokken: je kunt de ziekte dus niet opnieuw krijgen. In principe mag je kind wel naar de opvang of naar school als hij of zij waterpokken heeft. Het is namelijk al besmettelijk twee dagen vóórdat de klachten te zien of te merken zijn. Voelt je kind zich dus goed en fit genoeg, dan kan het geen kwaad om naar de crèche te gaan. Wel is het slim om even te bellen met jouw crèche of kinderdagverblijf en de situatie uit te leggen – de protocollen willen per bedrijf nog weleens verschillen. Maar in principe geldt dat het besmetten van andere kinderen meestal toch al is gebeurd, voordat je iets merkt aan je kind of rode vlekjes ziet.
Lees ook:
11x de moeilijkste momenten op een dag met een tweeling >
Wat je kind wel moet overslaan is zwemles, want warm water kan de jeukende bultjes en blaasjes alleen maar erger maken. Ook kunnen de wondjes van de bultjes gaan ontsteken nadat je in een zwembad bent geweest. Wat kan helpen tegen waterpokken is zinkzalf: dit vermindert de jeuk. En verder is het even geduld hebben: het is na een paar dagen weer helemaal weg. Bel wel altijd de huisarts als je kind jonger is dan drie maanden en waterpokken krijgt, als de koorts niet weggaat of als je kind steeds zieker en suffer wordt.
Bron: RIVM
Meer opvoedtips? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
