Mama wordt boos: ‘Ik sleurde mijn kind naar boven en sloot hem op in zijn slaapkamer’

Anne Broekman

16 maart, 2023 - 06:58

Leestijd: 2 minuten

Imke (34), moeder van Moos (5) en Tijn (1):

“Moos is een pittige, hij kan me tot het uiterste tergen. Zoals laatst, toen hij me maar bleef napraten. Non-stop, wat ik ook zei en hoe vaak ik hem ook waarschuwde. Er knapte iets. Ik greep hem bij zijn arm, sleurde hem naar boven en sloot hem op in zijn slaapkamer met de deurklink omhoog. Eindelijk rust. En nee, daar voelde ik me niet schuldig over, want ik word alleen boos als hij echt te ver gaat.”

‘Ik doe jou lekker weg’

“Ik heb er bewust voor gekozen de eerste vier jaar thuisblijfmoeder te zijn, maar soms vliegt het thuiszijn me naar de strot. Zeker als Boris loopt te etteren, selectief doof is en mij straal negeert. ‘Weet je wat ik doe?’ sneerde ik op zo’n dag. ‘Ik doe jou lekker weg en ik ga weer werken.’ Ik bedoelde dat Boris voortaan naar een kinderdagverblijf zou gaan, maar het arme jong dacht ik hem op straat wilde zetten en nooit meer terug zou komen. Hij raakt al in paniek als ik twee seconden op de wc zit, dus dat was echt zielig.”

Lees ook – Geduld verloren: ‘Mama, niet wegrijden zonder mij!’ >

Tough love

“Alex heeft een tijdje heel slecht geslapen. Om het minste of geringste werd ze wakker en gilde op volume misthoorn dat ze haar knuffel kwijt was, bij mij in bed wilde of dorst had. Ik trek dat niet, die gebroken nachten. Toen ze voor de zoveelste keer gilde dat ze bang was, schreeuwde ik: ‘Je moet verdomme bang voor mij zijn, als je me wakker maakt!’ Ik zie nog haar grote, verschrikte ogen voor me. Het kostte me een halfuur om haar te kalmeren. De tough love-aanpak werkt blijkbaar niet.”   Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.