Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
‘Mijn beste vriendin reageert zich af op haar zoontjes. Hoe zeg ik er iets van?’
Mijn beste vriendin is een single moeder met een fulltimebaan. Ze is doodmoe en reageert zich af op haar zoontjes van drie en vijf. Gisteren gaf ze de oudste een harde klap in mijn bijzijn. Ik wil er iets van zeggen, maar weet niet hoe.
Lees verder onder de advertentie
Toch moet u dat doen, vinden we. Het klinkt alsof uw vriendin uw hulp goed kan gebruiken. En haar kinderen ook. Maar we begrijpen uw huiver. Kritiek op andermans opvoeding is altijd ingewikkeld. U moet het voorzichtig aanpakken, anders loopt u het risico op een vertrouwensbreuk. Daar helpt u haar niet mee, en de kinderen ook niet. Aan de andere kant kunt u er moeilijk de kinderbescherming op afsturen.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook
Opvoeden zonder stress: 6 (ontspannings)tips >
Overbelasting
De tantes zouden het op overbelasting gooien. Daarover moet u haar aan de praat zien te krijgen. Het is helend als ze zich kan uiten zonder zich bedreigd te voelen, zodat u samen naar oplossingen kunt zoeken. Strik haar voor een borrel. Zorg dat u het samen fijn hebt, ga aan de wijn. Dan slaat u behoedzaam toe. Zeg: “Lieverd, je hebt duizend verantwoordelijkheden, ik zou in jouw plaats gek worden. Ben je niet hartstikke overbelast?” Als zij vraagt: “Waarom denk je dat?”, laat u langs uw neus weg de woorden ‘kort lontje’ vallen. Dan bestelt u nog twee witte wijn. Vervolgens werkt u toe naar een tekst als: “Voor de kinderen is het ook goed als je beter in je vel zit. Ik ken jou al honderd jaar en ik weet dat je een superlieve moeder bent. Jij wil je kind niet slaan. Als je dat doet, zoals gisteren, ben je niet jezelf.”
Lees verder onder de advertentie
Het mooiste zou zijn als ze zou zeggen: “Fijn dat je hierover begint, ik vind ook dat ik te weinig geduld met ze heb.” Het kan ook zijn dat ze zich aangevallen voelt.
En dat ze van zich afslaat. Zoals ze letterlijk bij haar zoon doet. Maar als u het zo voorzichtig en liefdevol aanpakt, kunnen we ons niet voorstellen dat ze de vriendschap verbreekt. Zelfs als ze woedend de kroeg uit rent, staat het onderwerp op de agenda. In haar hart weet ze wat u bedoelt. En zal ze er hoogstwaarschijnlijk op terugkomen. Uiteindelijk zal ze u dankbaar zijn.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Lees verder onder de advertentie
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 13-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
