Mijn beste vriendin is een single moeder met een fulltimebaan. Ze is doodmoe en reageert zich af op haar zoontjes van drie en vijf. Gisteren gaf ze de oudste een harde klap in mijn bijzijn. Ik wil er iets van zeggen, maar weet niet hoe.
Toch moet u dat doen, vinden we. Het klinkt alsof uw vriendin uw hulp goed kan gebruiken. En haar kinderen ook. Maar we begrijpen uw huiver. Kritiek op andermans opvoeding is altijd ingewikkeld. U moet het voorzichtig aanpakken, anders loopt u het risico op een vertrouwensbreuk. Daar helpt u haar niet mee, en de kinderen ook niet. Aan de andere kant kunt u er moeilijk de kinderbescherming op afsturen.
Lees ook
Opvoeden zonder stress: 6 (ontspannings)tips >
De tantes zouden het op overbelasting gooien. Daarover moet u haar aan de praat zien te krijgen. Het is helend als ze zich kan uiten zonder zich bedreigd te voelen, zodat u samen naar oplossingen kunt zoeken. Strik haar voor een borrel. Zorg dat u het samen fijn hebt, ga aan de wijn. Dan slaat u behoedzaam toe. Zeg: “Lieverd, je hebt duizend verantwoordelijkheden, ik zou in jouw plaats gek worden. Ben je niet hartstikke overbelast?” Als zij vraagt: “Waarom denk je dat?”, laat u langs uw neus weg de woorden ‘kort lontje’ vallen. Dan bestelt u nog twee witte wijn. Vervolgens werkt u toe naar een tekst als: “Voor de kinderen is het ook goed als je beter in je vel zit. Ik ken jou al honderd jaar en ik weet dat je een superlieve moeder bent. Jij wil je kind niet slaan. Als je dat doet, zoals gisteren, ben je niet jezelf.”
Het mooiste zou zijn als ze zou zeggen: “Fijn dat je hierover begint, ik vind ook dat ik te weinig geduld met ze heb.” Het kan ook zijn dat ze zich aangevallen voelt.
En dat ze van zich afslaat. Zoals ze letterlijk bij haar zoon doet. Maar als u het zo voorzichtig en liefdevol aanpakt, kunnen we ons niet voorstellen dat ze de vriendschap verbreekt. Zelfs als ze woedend de kroeg uit rent, staat het onderwerp op de agenda. In haar hart weet ze wat u bedoelt. En zal ze er hoogstwaarschijnlijk op terugkomen. Uiteindelijk zal ze u dankbaar zijn.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 13-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
