Mijn dochter van negentien maanden wordt vreselijk driftig als ze haar zin niet krijgt. Ze schreeuwt, huilt, trapt en slaat van zich af. Troosten, geruststellen, tot de orde roepen of negeren: geen methode helpt. Wat nu?
Lees verder onder de advertentie
Els en Do: Uw dochter ontwikkelt zich helemaal volgens de boekjes. Beruchte slogans als ‘Ik ben twee en ik zeg nee’ en ‘Ik ben drie en doe het nog nie’, zijn niet voor niets verzonnen. Vanaf achttien maanden gaan kinderen begrijpen dat ze andere wezens zijn dan hun ouders en proberen ze controle over hun leven te krijgen. Het frustrerende is dat ze daarvoor nog een jaar of zestien te jong zijn.
Volgens moderne opvoedkundigen moeten ouders met arendsogen naar hun kinderen kijken. Komt er een driftbui op? Leid het af. Geef het kind bovendien het gevoel dat het keuzes heeft: wil je met de blokken spelen of met de poppen? Bovenaan de lijst staat: wees duidelijk en consequent en geef aan waar de grenzen liggen.
Lees verder onder de advertentie
Mevrouw Huppers, Do’s stokoude buurvrouw die negen kinderen opvoedde, voerde dat laatste principe indertijd wel heel ver door. Zoals in haar tijd gebruikelijk was. Zij keek helemaal niet met arendsogen naar haar peuters; ze keek gewoon niet. Ook vraagt ze zich af waarom u zo veel methodes gebruikt: van negeren tot troosten tot streng tot de orde roepen. Als u zich niet bij één methode houdt, krijgt uw dochtertje het idee dat u zomaar wat doet.
Mevrouw Huppers zou het bij één aanpak houden: uw dochter met een ferme zwaai de kamer uitzetten zodat ze even kan uitrazen. Bij mooi weer kan ze naar de tuin of het balkon, bij slecht weer naar de gang of haar kamertje. Volgens de oude dame is dit een effectieve methode en heeft haar negental er geen trauma’s aan overgehouden.
Lees verder onder de advertentie
PS: Do’s grootmoeder zette haar kinderen zelfs bij slecht weer in de tuin. In 1934 werd dat beschouwd als gezond. Er bestaat een foto waarop Do’s moeder in de box in de sneeuw staat. Fier rechtop kijkt ze woedend in de lens. Ze draagt wel wantjes.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Het leuke aan de feestdagen is dat de hele familie bij elkaar komt. Het lastige aan de feestdagen is óók dat de hele familie bij elkaar komt. Geen zin in ruzie of gedoe wegens botsende karaktertjes? Neem dan deze handleiding ter harte.
Dat het ouderschap uitdagend is, hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Sacha (33) vraagt zich af hoe ze om moet […]