“Sinds ze in groep 3 zit is mijn zesjarige dochter enorm op mij gericht, ze wil het liefst de hele dag op schoot. Ik heb de neiging eraan toe te geven. Is dat verstandig of juist niet?”
ELS EN DO: “Sinds ze in groep drie zit, zegt u. Dit element tillen we even uit uw vraag. Wat is er aan de hand? Snapt ze niets van lezen? Is de juf niet lief? Wordt ze gepest? Of alles tegelijk? Dit moet u zien uit te vinden.
Als u haar ’s avonds onderstopt, bijvoorbeeld. Ga even naast haar liggen. En zeg dan: “Schatje, ik vind het gezellig dat je de hele tijd op schoot wil zitten, maar ik wil wel graag weten of je je ergens verdrietig over voelt.” Dan snijdt u het onderwerp groep drie aan. Als ze zelf niet weet wat haar bezielt gaat u als een speurhond met haar op zoek naar datgene wat haar niet lekker zit.
‘De centrale puzzel van het ouderschap is steeds weer inschatten wanneer je wel rekening wilt houden met verdriet of woede van je kind, wanneer niet; wanneer je rustig uit je slof kunt schieten, wanneer niet; wanneer praten zin heeft en wanneer je gedram gewoon kapt.’ Dat schreef pedagoge Alice van der Pas zaliger, een idool van de tantes. Toen tante Do’s kinderen klein waren schreef Alice in haar dagboek: ‘Het ouderschap gaat gepaard met de neiging tot symbiotische pijn als je kind zich minder lekker voelt. Van dat symbiotische moeten beide partijen af.’
Hierop voortbordurend zeggen wij: uw kind is een apart mens met eigen beentjes waarop het moet leren staan. Tegen een veilige achtergrond. Uw dochter uw schoot permanent ontzeggen is niet wijs. Haar de hele tijd op schoot nemen ook niet. Het is dus laveren geblazen. Dat kunt u, want ouders zijn door de evolutie uitgerust met het talent hun kinderen op te voeden. Luister naar uw intuïtie. U weet meer dan u denkt.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 01-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Is jouw kind ook zo’n grapjas en ben je al de hele dag op je hoede? We delen de leukste 1 april grappen van onze Facebookvolgers.
