Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog.
Janken, janken, janken. Mijn zoon van zes huilt als hij z’n zin niet krijgt, een schrammetje heeft, zelfs als hij een rekensommetje fout heeft. Hij huilt dus echt om elke scheet. Als ik beweer dat die dingen het niet waard zijn om in snikken uit te barsten, gaat-ie nog hartverscheurender tekeer. Hij heeft een zacht karakter en is hartstikke lief. Hebben we (ik?) hem te veel gepamperd? Zijn zusje is het tegenovergestelde, dus het zit ook in zijn karakter.
Dat uw dochter stoerder is, zet de tantes aan het denken. Kan het zijn dat u haar minder vaak troost? Uit onderzoek blijkt dat moeders vaak liever zijn voor zoontjes dan voor dochters. Van onze dochters verwachten we eerder dat ze flink zijn. Hoe dan ook, er is maar één remedie. Als uw zoon huilt om niks – wel even checken of het ook echt niks is – kletst u gewoon door met uw man en dochter. Of u gaat lekker Netflix kijken. Of u gaat op zoek naar rode dansschoenen op internet. Negeer uw brekend hart. Reageren is ook aandacht.
Troost moet een schaars goed zijn dat alleen wordt verstrekt bij werkelijke nood. Bijvoorbeeld als hij een gat heeft in zijn knie, uit de boom is gevallen of de hond dood is (in dat laatste geval heel veel). Dus niet troosten als hij snikt om iets petieterigs. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, dat beseffen we natuurlijk best. Zo’n scheepstoeter op de achtergrond is behoorlijk afleidend. Bedenk dat u dit doet voor hem. En bedenk dan wat u allemaal nog meer voor hem zou doen. U zou door de woestijn gaan zonder water. U zou een brandend huis binnen snellen om hem eruit te halen. U zou een rivier vol piranha’s overzwemmen. Dan is het een kleine moeite als u hem nu in zijn sop laat gaar koken. Later kan hij bij de baas ook niet voortdurend in snikken uitbarsten. Het leven is geen lolletje, ook niet voor schattige zoontjes.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Dit artikel staat in Kek Mama 06-2017
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
