Beeld: Getty Images
Vroeger wilden kinderen brandweerman, juf of dierenarts worden. De jeugd van nu wil liever influencen en volgers verzamelen.
Een paar jaar geleden gebruikten mijn dochters de bolle kant van een lepel nog als ‘vlogcamera’. Inmiddels staat de iPad vol met filmpjes waarop ze ons huis presenteren en hele gesprekken voeren met hun denkbeeldige volgers. Die filmpjes worden overigens nergens gepost. Dat ze zo nooit aan de 20.000 volgers komen – die ze zeggen graag te willen hebben – laten we nog even lekker achterwege.
Ook Senna Bellod (13) speelde vroeger ‘vloggertje’, maar heeft inmiddels 260.000 volgers op Instagram, 168.000 op haar YouTube kanaal en 139.000 op TikTok. Haar moeder Sandra vertelt: “Voor haar negende verjaardag heb ik haar een vlogcamera gegeven. Pas maanden later maakte ze op vakantie haar eerste vlog. Haar oudere zus Mayte opende een YouTube-kanaal, editte de vlog en stuurde ’m in voor een talentenjacht die YouTuber Kalvijn organiseerde: Van niks naar clicks. De winnaar werd een jaar lang door hem begeleid. Senna won en vanaf dat moment ging het hard. Door de samenwerking met Kalvijn kreeg ze snel veel volgers. Dat schrok me niet af, ik vond het alleen maar leuk.”
Senna werd zo best snel bekend. Dat is iets wat Emily Orie (11) ook wel zou willen. Haar moeder Wendy vertelt: “Op YouTube was ze lekker op weg met haar filmpjes over snoep. Ze mocht zelfs een filmpje maken voor een bekende snoepwinkel. Emily had er veel plezier in en haar groep volgers groeide. Maar toen ik merkte dat ze werd gestalkt en gespamd, heb ik vrij rigoureus ingegrepen. Een kind van haar leeftijd zou niet te maken moeten hebben met nare reacties op haar uiterlijk en seksistische opmerkingen. Ik heb meteen haar hele account verwijderd. Natuurlijk had ik die dag wat uit te leggen aan mijn dochter, maar uiteindelijk begreep ze mijn actie. Enthousiast is ze opnieuw begonnen. En nu staat de mogelijkheid om te reageren uit.”
Meral (11) kreeg ook een vlogcamera cadeau toen ze negen werd. Na een jaar lag die nog steeds in de kast. Haar moeder Ellen: “Toen ik haar vroeg waarom ze ’m niet gebruikte, antwoorde ze dat ze wachtte op een mooie bestemming. Door alle filmpjes die ze zag van populaire vloggers had ze het idee dat het pas interessant werd om dat ding aan te zetten als ze in een Balenciaga-outfit in Dubai zou zitten. Zij moest even uit haar droom geholpen worden, want die vlogs geven echt niet het ware leven weer. Die meiden gaan een week lang los met hun camera als ze met hun ouders in Miami of New York zijn en posten daar vervolgens twee maanden lang beelden van.
“Haar perceptie van coolheid was: een mooi koppie en veel likes”
Merel zag de wereld door een filter en dacht dat haar leven niet boeiend genoeg was voor haar potentiële volgers. Haar perceptie van coolheid was: een mooi koppie en veel likes. Laatst heb ik haar laten zien met welke app celebrity’s een sixpack over de foto van hun buik zetten. Zo realistisch zijn die foto’s dus niet. Langere benen, strakkere billen, weelderig haar; alles kan worden aangepast. Daar was ze wel van onder de indruk.”
Volgens Ellen zijn er verschillende manieren om om te gaan met sociale media. “Van het passief staren naar vlogs op YouTube of Stories op Instagram krijg ik echt de kriebels. Als Meral op TikTok zit, is ze in elk geval iets aan het dóen. Die dansjes gaan overigens altijd door, ook zonder muziek en zonder camera.”
En daarin is ze zeker niet de enige. In de supermarkt, voor het verkeerslicht, in het zwembad, op het schoolplein: werkelijk overal zie je kinderen dansmoves maken. Zonder gêne, ongedwongen en enthousiast. Uiteindelijk met als doel een dansje posten en wederom likes verzamelen, dat dan weer wel.
Ellen: “Ik wil mijn dochter laten zien dat je met sociale media meer kunt dan een onrealistisch beeld geven van je leven. Zakelijk gezien kan het heel handig zijn. Meral heeft sinds kort een eigen sieradenlijn, Jewellery Vibes. Via Instagram verkoopt ze handgemaakte sieraden, ze heeft in no time meer dan 12.000 volgers verzameld. Het levert haar bovendien leuke contacten op met andere meiden in dezelfde business.”
Lisette waakt als een leeuwin over het gezamenlijke Instagram-account van haar drie kinderen Alandra en Roald (beiden 11) en Thor (6). In de storyline deelt ze wat ze die dag aan het doen zijn, de feed staat vol met foto’s van modellenopdrachten en shoots. “Ze hebben nu 1800 volgers, de lijst met geblokkeerde mensen is minstens drie keer zo lang. Ik bekijk elk volgverzoek kritisch. Als ik geen reden zie waarom iemand mijn kinderen moet volgen, gaat het ook niet gebeuren. De meneer van de nieuwe pedopartij? Ja dag! Die blokkeer ik direct.”
“Ik verwijder elke dag racistische en seksistische opmerkingen”
Haar kritische blik op de lijst met volgers voorkomt niet dat er onder de foto’s ook negatieve reacties komen, want de kinderen hebben een open account. “Ik verwijder elke dag racistische en seksistische opmerkingen en de kinderen mogen nooit alleen op Instagram. Ze weten ook waarom, want dat ze de opmerkingen niet mogen zien betekent niet dat ze er niet van kunnen leren.
Overigens krijgen ze ook dichterbij weleens negatieve reacties als ze met hun foto ergens verschijnen of herkend worden van een commercial op tv. Alandra vertelde laatst dat ze door wat kinderen op school was gepest. Voor haar is dat geen reden om te stoppen. Ze zei: ‘Niemand gaat mij vertellen wat ik moet doen. En waarom wordt er gelachen als ik op tv kom of een foto deel van een opdracht? Ik lach toch ook niet als iemand een foto deelt van een hockeywedstrijd.’”
Haar kinderen doen geregeld een modellenopdracht. “Ze moeten niets, ik overleg dan ook alles met de kinderen. Maar als ze ergens ja op zeggen, wil ik wel dat ze zich aan de afspraak houden. Ook als ze op het moment van de shoot meer zin hebben om met lego te spelen of een hut te bouwen. Ik vind het belangrijk dat ze nadenken over afspraken die ze maken. Niet alleen met betrekking tot shoots overigens.
Ik vergelijk het weleens met een speelafspraak met een vriendje. Als die ineens geen zin meer heeft, vinden ze dat ook vervelend. Ze zien natuurlijk ook de vlogs en foto’s van influencers die het al helemaal hebben gemaakt. Als ze weer eens met grote ogen kijken naar een vakantievlog, leg ik haarfijn uit dat zo’n reisje weinig te maken heeft met vakantie vieren. Voor je er bent, heb je al duizend opdrachten moeten uitvoeren.”
Lees ook – Help, mijn kind wil vloggen! >
Oppassen, pannenkoeken bakken, gieren van het lachen met haar broer en zus, naar shoots en evenementen, hockeytraining, avondjes met haar vriendinnen: in de vlogs van Senna komt het allemaal voorbij.
“Als ze op een event voor 30.000 man staat, voelt ze wel druk om te presteren”
Sandra: “Het is een soort familiebedrijf met de jongste aan het roer. Elke maandag hebben we content-overleg, elke woensdag komt er een video online. Mayte edit het materiaal, de video’s gaan niet live voor ik alles heb nagekeken. Als Senna weer eens vloekend voorbijkomt, spreek ik haar wel aan op haar taalgebruik. En we proberen ook te voorkomen dat te zien is waar we wonen. Lukt niet altijd, getuige de eieren die een keer tegen onze voordeur zijn gesmeten. Dat er zo veel mensen naar ons leven kijken, daar merken we niets van. Maar als Senna op een event voor een publiek van 30.000 man staat, voelt ze wel druk om te presteren.
Haar populariteit kent ook een keerzijde. Ze wordt steeds vaker herkend en voelt zich daar niet altijd even prettig bij. Senna wordt verdrietig als de tegenpartij tijdens een hockeywedstrijd ontdekt wie er in het veld staat en zo’n groep en masse haar naam scandeert.
“Ze wordt steeds vaker herkend en voelt zich daar niet altijd even prettig bij”
Ze gaat elke zomer kamperen met mijn ouders. Als over de camping gonst dat Senna er is, komen er steeds meer kinderen naar hun plek. Ook tijdens onze eigen vakantie kreeg ik het gevoel dat we werden ingehaald door de werkelijkheid. Zodra we worden herkend, dringen kinderen zich ongevraagd op en mengen mensen zich in ons privéleven. Dan bekruipt me het gevoel dat we in de gaten worden gehouden.
Maar haar bekendheid brengt ook mooie momenten. Senna heeft niet door hoe bijzonder het voor een kind is om met haar op de foto te gaan. Soms staan meiden trillend van de zenuwen naast haar. Door zoiets simpels te doen, kan ze iemands dag helemaal goedmaken. Van massaal gegil wordt Senna niet blij, een op een neemt ze alle tijd. Ze loopt niet met haar neus in de wind. Haar bekendheid gaat haar vast ver brengen in het leven. Het liefst begint ze zo snel mogelijk een eigen kledingbedrijf, want de schoolbanken is ze nu al beu.”
Met het oog op de toekomst van haar zoon Marc (11) is Klara gemiddeld zo’n twee uur per dag bezig met social media en het runnen van het Instagramaccount Marc.Marquez.Model.
“Hij staat al acht jaar ingeschreven bij meerdere modellenbureaus. Tegenwoordig worden er veel opdrachten door (kleding)merken zelf via Facebook en/of Instagram geplaatst. Daarom beheer ik zijn account; ik selecteer en plaats de foto’s, reageer op oproepen, schrijf de posts en onderhoud contacten. Op deze manier probeer ik een portfolio voor hem op te bouwen. De ene scholier gaat later vakkenvullen, de ander neemt een krantenwijk, Marc zou modellenwerk kunnen doen als bijbaantje – mits hij het dan nog wil.
De vijver met kindmodellen zit nu wel tjokvol. Negen van de tien keer wordt hij dan ook niet gekozen. Om teleurstellingen te voorkomen vertel ik hem niet altijd voor welke opdrachten ik hem heb aangemeld. Ik ben zelf ook kieskeurig wat dat betreft. Zo sla ik shoots voor zwemkleding en onderbroeken af. Laatst was hij gecast voor een figuratierol in een kinderfilm, maar die werd over meerdere dagen onder schooltijd opgenomen. Dan gaat het dus niet door, school is belangrijker. En als hij moet kiezen tussen een kinderfeestje of een shoot, hoef ik daar niet over na te denken en gaat Marc feestvieren. Het moet wel leuk blijven natuurlijk.”
Kinderen die vlogs maken in opdracht van commerciële partijen, figureren in commercials of kledingcollecties showen op hun eigen social kanalen; het wekt de discussie over kinderarbeid op. De moeders in dit verhaal zetten allemaal het geld dat hun kinderen verdienen met opdrachten op de spaar- of studierekening van hun kroost.
Sandra: “Het is goed dat die discussie er is. Ook om jonge kinderen te beschermen tegen al te fanatieke ouders. Op het moment dat je een gesponsorde video maakt, is dat een vorm van kinderarbeid. Als je helemaal vrij wordt gelaten in wat je doet, valt het voor mij onder een hobby. Ik vind dat het welbevinden van een kind voorop moet staan en een kind eigenlijk zelf moet kunnen aangeven of het een samenwerking leuk vindt. Maar vanaf welke leeftijd is een kind in staat daar wat zinnigs over te zeggen?
“Als ze een product moet aanprijzen, moet dat wel bij haar passen”
Senna gaat niet zomaar een samenwerking aan. Als ze een product moet aanprijzen, moet dat wel bij haar passen. Anders kunnen we er geen leuke video van maken. We verdienen er een leuk zakcentje aan, maar hoeven daar niet van te leven. Dat is ook echt maar voor een paar mensen weggelegd, hoor.”
Tja, je kroost zal maar net bij die happy few horen. Misschien moet ik de besteklade voortaan maar dicht laten en toch investeren in een vlogcamera. Kunnen ze mooi samen influencen én geld voor hun studie bij elkaar sprokkelen. Klassieke win-win, toch?
Meer verhalen lezen over opvoeden?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Het kinderboek De mooiste vis van de zee is een klassieker die al tientallen jaren in menig kinderkamer te vinden is. Volgens psycholoog Caroline Middelsdorf geeft dit ogenschijnlijk onschuldige verhaal echter een minder gezonde boodschap mee aan kinderen. Op Instagram deelt ze haar gedachte hierachter.
Bertrie Wierenga en Dorian Bindels zijn onlangs ouders geworden van een dochter en zitten samen op een knalroze wolk. De kersverse papa is apetrots op zijn prachtige gezin en gaat op dit moment ‘zwevend door het leven’.
In de wintermaanden kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje of een warme slaapzak.
Voetbalster Lieke Martens en haar man Benjamin van Leer verwachten binnenkort hun eerste kindje. In een item van het Franse Lou onthult de voormalig Oranje-international het geslacht van de baby.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Elke moeder weet: zodra het stil is, moet je heel rap bij je kinderen gaan kijken, want dan gebeurt er van alles waar jij niet blij van wordt. Dat wist Claudia ergens ook heus wel, maar toch lag ze te lekker op de bank. Dat heeft ze geweten.
