Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog.
Mijn zesjarige zoontje stoeit het liefst de hele dag, ook op school tijdens het speelkwartier. Hij is geen pestkop, maar gewoon heel fysiek en dol op ravotten met zijn vrienden. De juf klaagt daarover bij ons. Ze wil liever dat hij rustig speelt. In de klas gedraagt hij zich prima en hij is dol op leren.
Uw juf zou eens moeten gaan praten met de bovenmeester van de vroegere St. Joseph jongensschool in Maastricht. Daar liep Do als kind elke dag langs op weg naar de Regina Pacis meisjesschool. Zij en haar vriendinnen keken dan minachtend naar de kluwen testosteronbommetjes die permanent aan het vechten was op het schoolplein. De bovenmeester, meester Bartels, greep alleen in als er bloed vloeide. Dat jongens vechten was destijds net zo vanzelfsprekend als het opkomen van de zon. Geen kip die zich erover opwond.
Els had haar zoon Thijs elke ochtend een kalmerend spuitje moeten geven als ze had willen voorkomen dat hij zijn dagelijkse robbertjes worstelde. Als jongetje ging hij het liefst verkleed als HeMan of Zorro naar school – inclusief vervaarlijk plastic mes in zijn Sesamstraatrugzakje – en toch is hij uiteindelijk een vredelievende burger geworden.
De aard van jongetjes wordt tegenwoordig wel erg onderdrukt, vinden de tantes. Natuurlijk moeten ze leren stoeien zonder elkaar te verwonden. En ze moeten leren meningsverschillen uit te praten. Hun neiging tot fysieke krachtmetingen moet binnen de perken blijven. Maar welke perken? Die van uw juf of die van meester Bartels van de St. Joseph? Wij houden van de midden weg. Do gaat uitzoeken of meneer Bartels nog leeft en komt dan bij u terug.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
