Mijn zoontje van zeven jaar heeft vijf tics, soms allemaal tegelijk. Mijn man en ik worden er helemaal gek van en zijn bang dat het nog erger wordt. We hebben geprobeerd het te negeren zodat het vanzelf ophoudt, ook hebben we hem erop geattendeerd zodat hij zich ervan bewust wordt. Het helpt allemaal niet.
Lees verder onder de advertentie
ELS EN DO: De buurjongen van tante Els, Tom, zat als kind boordevol tics. Maar echt: boordevol. Hij maakte gekke sprongetjes, knipperde met zijn ogen, haalde continu zijn schouders op, maakte snuifgeluiden, gromde, siste en riep tien keer per uur: “Poep!” Alles wees erop dat hij leed aan het syndroom van Gilles de la Tourette, een neuropsychiatrische aandoening. De ouders van Tom besloten hem niet te laten diagnosticeren. Ze zeiden tegen de school: “Wij hebben een rare zoon, maar we houden van hem zoals hij is, en deze tics horen bij hem.”
Lees verder onder de advertentie
Nog maar één tic
Els was dol op Tom. Als hij gromde, kriebelde ze hem in zijn nekje en zei dan: “Tommie, je bent zo’n gek jongetje, weet je dat je dit veertig keer per dag doet? Zullen we er heel even mee stoppen?” Dat werkte dan een kwartier. Nu is Tom dertig. Hij maakt carrière in Washington waar hij lobbyt voor president Trump. Hij heeft nog maar één tic: hij haalt vaak zijn schouders op. Dat kan geen kwaad als je voor Trump werkt, vinden de tantes.
Lees verder onder de advertentie
Tom heeft een erg leuke, slimme vriendin en een zoontje van twee. Dat zoontje heeft geen tics, maar dat zegt niet alles, want de ziekte van Gilles de la Tourette openbaart zich bij kinderen tussen vier en elf jaar oud, en is erfelijk.
Adolescentie
Bereid u zich erop voor dat de tics van uw zoontje nog wat heviger zullen worden, want het hoogtepunt van de ziekte valt tussen de acht en twaalf jaar. Maar! Bij tachtig procent van de patiënten nemen de tics sterk af rond de adolescentie. Er is maar een piepklein groepje patiënten dat levenslang opgescheept blijft met de heftigste verschijnselen van het syndroom. De kans dat uw zoon bij die groep hoort is dus klein. Als hij achttien wordt kan hij nog wel wat lichte tics hebben. De kans dat hij die houdt is groot, maar daar valt uitstekend mee te leven, zoals Tom bewijst.
Lees verder onder de advertentie
P.S. Tics nemen toe onder spanning. Dat zagen we op Koningsdag 2016 bij prinses Alexia, toen er miljoenen mensen naar haar keken. Daar zouden wij ook een tic van krijgen, net als de rest van Nederland.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Niet iedereen heeft het geluk dat bij die man waar je op bent gevallen ook een leuke familie hoort. Veronique kan hierover meepraten. Zij en haar schoonzus liggen geregeld in de clinch en deze keer om een rekening van de stomerij.
Kinderfeestjes zijn vaak een bron van plezier, maar soms nemen die verrassingen wel heel bizarre vormen aan. Je stuurt je kind vrolijk naar een feestje, en wat krijg je terug? Een huisdier. Het overkwam Saïda.
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
We willen allemaal het allerbeste voor onze kleintjes. Maar als het om babyvoeding gaat, is de keuze soms overweldigend. Zelf maken of toch een van de ontelbare verschillende potjes? En hoe gezond zijn die kant-en-klare hapjes eigenlijk? In een nieuwe aflevering van Keuringsdienst van Waarde doken de makers in de wereld van babyvoeding en de […]