Beeld: Getty
Een bijzondere column dit weekend in de Gelderlander. Journaliste Annemarie Haverkamp schrijft over haar zoon Job (12), die werd geboren met een chromosoomafwijking. Met haar verhaal raakt ze een gevoelige snaar.
“Job kent de woorden kut-Marokkaan, kankerlul en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan. Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet”, schrijft Annemarie in haar column.
“Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen”, vervolgt ze. “Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand.”
Annemarie eindigt haar column met de woorden: “Job wijst niet verongelijkt naar mensen die het beter hebben en is onbekend met de begrippen jaloezie, misgunnen en kwaadspreken. Liever zingt hij een liedje. Job geeft geen anderen de schuld en wenst niemand dood op sociale media. En dan noemen we hem verstandelijk beperkt.”
De positieve reacties op haar column stromen binnen. Annemarie is overdonderd door alle reacties, laat ze op Twitter weten. Ze is ontzettend blij dat haar verhaal zoveel beroering oproept, vertelt ze aan de Gelderlander: “Voor Job is iedereen mooi, goed en een vriend, totdat het tegendeel bewezen is. Het hokjesdenken is tegenwoordig steeds meer de standaard. Voor Job is iedereen gelijk. Kon dat maar bij meer mensen zo zijn.”
Kut-Marokkaan, kankerlul en aandachtshoer zijn woorden die Job niet kent. Mijn column vandaag in @dgnijmegen pic.twitter.com/7dwDrxidHx
— Annemarie Haverkamp (@havermarie) 3 juni 2016
Aangekomen in Rwanda. Overdonderd door reacties op column over Job. Dank! Alle lieve woorden geef ik door aan mijn zoon, die ze verdient.
— Annemarie Haverkamp (@havermarie) 4 juni 2016
Meer columns van Annemarie zijn te lezen op haar site, en op de website van de Gelderlander.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
