Mijn zoon, vier jaar, mag naar de basisschool. Bij de intake vertelde de directrice dat haar leerlingen jaarlijkse uitjes zonder ouders hebben. In groep drie blijven ze een nacht weg met de klas. In groep zes worden het twee nachten, in groep zeven drie nachten, in groep acht vier nachten. Ik protesteerde. Nu vindt de directrice dat ik een andere school moet kiezen. Heeft ze gelijk?
Lees verder onder de advertentie
Els en Do: U denkt nogal ver vooruit en mogelijk gaan daardoor alle alarmbellen rinkelen bij de directrice. Als u nu al protesteert tegen iets wat pas over drie jaar gaat gebeuren, valt u misschien wel in de categorie ‘Zeer Lastige Ouder’. De directrice mag haar eigen beleid kiezen, zoals u het recht hebt uw eigen school te kiezen.
Hebt u een betere optie? Als dat zo is, moet u als de wiedeweerga proberen te switchen. Nu kan het nog. Maar als de logeerpartijen uw enige bezwaar zijn tegen deze school, is dat zonde. Misschien vindt uw zoon het over drie jaar wel heel leuk om een nachtje uit logeren te gaan. Als hij tegen die tijd in een diepe depressie belandt, kunt u hem altijd een nachtje ziek melden. Of hem vroeg ophalen.
Lees verder onder de advertentie
Als de directrice vervolgens zegt dat u alsnog een andere school moet kiezen, mag u van ons een sit-in protestdemonstratie voor het schoolhek houden. Een geweldloze vorm van protest die bedacht is door de oude Egyptenaren (echt!) en vervolgens bekend is geworden door de Indiase goeroe Mahatma Gandhi. Komen wij gezellig bij u zitten. Met spandoeken,
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.