Aan deze 5 dingen herken je een echte Montessori-ouder
Bron: Unsplash
Voor vele ouders is Maria Montessori een bron van inspiratie als het gaat om positief opvoeden van kinderen. De Montessori-methode stelt het kind centraal en gaat uit van de intrinsieke motivatie van kinderen om de wereld om zich heen te ontdekken.
Spelen en leren met veel vrijheid, maar binnen gestelde grenzen. De Montessori-ouders weet dit als geen ander en daarom is hij of zij ook zo herkenbaar.
Een vader of moeder die opvoed volgens de Montessori-principes, zul je dan ook snel herkennen. Hoe je dat doet, ontdek je hieronder.
5x een Montessori-ouder herkennen
Het zal je meteen opvallen als je thuis komt bij een Montessori-ouder. De woning staat namelijk volledig in het teken van kinderen. Ook aan de manier van aanspreken van de kinderen, merk je dat je te maken hebt met een aanhanger van de Montessori-opvoedstijl.
Een opgeruimd huis met ruimte om te bewegen
Hoewel de ruimte echt niet groot hoeft te zijn, is de woonkamer van een Montessori-ouder wel opgeruimd, schoon en rustig. Denk aan: geen felle kleuren of andere overbodige prikkels. Zodat elk kind, van baby tot tiener, zich vrij en veilig kan bewegen. Voor een baby kan dit zelfs de box zijn en voor een peuter een deel van de ruimte in de woonkamer. Hier kan een kind ontdekken zonder dat de ouder in hoeft te grijpen voor gevaar van stopcontacten, vazen of andere voorwerpen die niet in kinderhandjes terecht mogen komen.
Zelfstandigheid staat voorop bij de Montessori-ouder
Kinderen die volgens deze opvoedstijl grootgebracht worden, doen al op jonge leeftijd veel zelf. Dit past ook helemaal bij de fase van jonge kinderen. Je zult merken dan een tweejarige graag van alles zelf doet, ook al lukt dat niet altijd even goed. De Montessori-ouder moedigt deze intrinsieke motivatie toe en probeert daar alle geduld voor te hebben. Probeert ja, want ook deze ouder heeft wel eens haast.
In de basis zorgt de vader of moeder ervoor dat kinderen al van kleins af aan zelf bij hun spullen kunnen. Denk aan de schoenen op een lage plek, de jas op een lage kapstok en zelfs de kleding in de slaapkamer is op grijphoogte van het kind. Dit stimuleert kinderen om zelfredzaam te worden, al dan niet met een beetje hulp van de ouders. Maar! Pas als het kind om hulp vraagt, zoals het een echte Montessori-ouder betaamt.
Open ended speelgoed bij de Montessori-ouder thuis
Oftewel, speelgoed waaraan niet meteen te zien is wat je ermee kan doen. De Montessori-ouder zet bijvoorbeeld een doos met houten blokken neer voor zijn of haar peuter. Die kan daar vervolgens zelf creatief mee aan de slag. Oudere kinderen krijgen kinetisch zand met schelpen of droge pasta als sensorisch spel. Meestal zie je bij deze ouder vooral houten speelgoed, boeken, natuurlijke materialen en ander Montessori-speelgoed. Wat je niet ziet zijn geautomatiseerde spullen, speelgoed op batterijen met geluid en lampjes of plastic speelgoed.
Kinderen kunnen zelf bij hun speelgoed, maar moeten wel eerst het een opruimen, voordat ze iets anders pakken. Daarom zit het speelgoed in manden of opbergdozen, zodat het gemakkelijk op te ruimen en te pakken is.
Veel buiten zijn met de kinderen
Ouders die volgens Montessori opvoeden zijn over het algemeen veel buiten en houden van elk seizoen. Dat geven ze natuurlijk ook over aan hun kinderen. Ze nemen ze mee het bos in en van gevonden natuurschatten maken ze vervolgens creatieve knutsels. Ook zijn ze graag in de tuin te vinden, bijvoorbeeld voor het verzorgen van de moestuin of pluktuin.
Het zijn ouders die de natuur belangrijk vinden en daarom lezen ze hun kinderen ook vaak hierover voor. Ze omarmen elk seizoen en gaan er dan graag op uit. Naar de heide in de nazomer, naar het bos in de herfst en naar het strand op een zonnige winterdag.
Leren uit ervaring en keuzevrijheid
De Montessori-ouder kiest ervoor om niet voor het kind te staan, maar ernaast. Het gezinsleven is belangrijk voor ze en ze nemen hun kinderen graag mee in beslissingen. Ook zodat kinderen op die manieren leren keuzes te maken. Je zult een Montessori-ouder dan ook niet snel horen roepen ‘Trek nu je schoenen aan!’, maar eerder iets als ‘Trek je eerst je schoenen of je jas aan?’. Die keuzevrijheid vinden ze erg belangrijk.
Net als de intrinsieke motivatie van een kind. Daarom belonen en straffen deze ouder hun kinderen niet. Ze moedigen hun kind juist aan om iets zelf te willen en er dan trots op te zijn. Gebeurt er toch iets wat niet wenselijk is, dan laten ze het kind de natuurlijke gevolgen ondergaan zodat het leert uit ervaring (en van fouten) in plaats van dat het wordt gestraft.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
