Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog.
Mijn vriendin en ik verwachten ons eerste kind, een dochter. Zij draagt het, een vriend van ons is donorvader, maar wij worden de hoofd opvoeders. Nu vragen we ons af hoe het kind ons moet gaan noemen.
Tante Do zat 22 jaar geleden met dezelfde kwestie. Ook zij kreeg kinderen met een vrouw. Destijds was dat een minder vertrouwd fenomeen dan nu. Het was uitzoeken geblazen met de benamingen. Er waren voorhoedegenoten die zich stoïcijns papa en mama noemden. Dat leidde tot verwarring toen de kinderen ontdekten hoe papa’s er in hun blootje uitzagen.
Soms werd de biologische moeder ‘mama’ en de meemoeder ‘Marieke’ of hoe ze ook heette. In ouderwetse zin correct, maar de gelijkwaardigheid van beide moeders als opvoeders kwam er niet in tot uitdrukking. Daarom stelden Do en haar vrouw zich aan hun kinderen voor als mama-Be en mama-Do. Dat laatste werd meteen mama-Mo. Het bleek Alix en Bruno weinig uit te maken wie ze riepen, moeders zijn een soort helpdesk, als er maar eentje luisterde was het goed.
Rond de puberteit doken beide mama’s lui weg als de twee ‘Mammaaaaa!’ riepen. Toen schakelden de twee over op de voornamen van de moeders.
Een rondvraag in Do’s jongere lesbische kennissenkring levert onder andere de volgende antwoorden op. “Als ze iets van ons moeten is het mama en mama, als ze boos zijn is het Sandra en Martine.” En: “Wij zijn mama en mama. Onze dochter mag het zelf bepalen, je merkt vanzelf tot wie ze zich richt. Als ze echt verschil wil maken noemt ze er een voornaam bij.”
Kortom, het is een interessante puzzel. Later kan uw dochter hier nog plezier van hebben op feestjes. Die van Do is inmiddels 22 en krijgt elk moeizaam gesprek op gang met de vraag: “Wist je al dat ik twee moeders heb?” De vraag: “Hoe noem je ze dan?” volgt altijd snel. Maar de belangrijkste vraag is: “Is dat leuk?” en dan zegt Alix: “Ja.” (Beweert ze. En Do gelooft haar.)
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
