Beeld: Shutterstock
Onze peuterzoon van net een jaar valt niet alleen in slaap. Hij is altijd een moeilijke slaper geweest, maar nu loopt het de spuigaten uit. Hij begint keihard te krijsen als we hem in bed leggen, lijkt echt in paniek. Hij wil ook geen flesje meer voor het slapengaan en zijn speen gooit hij uit bed. Dat blijft zo tot we hem bij ons in bed leggen. Onze andere zoon van vijf komt ’s nachts ook nog weleens, ons bed wordt te krap voor vier mensen. Kunnen jullie ons helpen, want wij weten het niet meer.
Els en Do: Zo te horen heeft uw zoon last van verlatingsangst. Dat speelt bij kinderen vanaf zes maanden. Dan beginnen ze zich namelijk dingen te herinneren, dus ook het bestaan van hun geliefden. Maar als die uit het zicht verdwijnen, kunnen ze niet naar hen toe. Wie zou daar niet van in paniek raken? Wetenschappers hebben een moeilijke term voor het verschijnsel bedacht. Dat doen wetenschappers graag, om te laten zien dat ze niet van de straat zijn. Namelijk: ‘objectpermanentie’. Oftewel: het vermogen om personen en dingen in het geheugen op te slaan.
Lees ook
Zo ga je om met verlatingsangst bij peuters >
Denk dus niet dat uw kind een terugval heeft, nee, hij heeft juist een groeisprongetje gemaakt. Het is nu zaak hem te leren dat u terugkomt, ook zonder dat hij in paniek raakt. Dat doet u bijvoorbeeld met het spelletje kiekeboe. Zoals ouders al eeuwen doen. Het woord ‘kiekeboe’ kwam al voor in 1665. Dit volgens het Chronologisch woordenboek van Nicoline van der Sijs. Al in die tijd verstopten ouders zich, achter een gordijn, of in de gang, of in de bedstee, om met de uitroep ‘kiekeboe!’ weer tevoorschijn te komen. Dat leidt al eeuwen tot grote vrolijkheid bij hun kinderen, maar ook tot nieuwe inzichten.
Zolang uw zoon de objectpermanentie nog niet onder de knie heeft – peuters kunnen dat in de regel pas als ze anderhalf zijn – is het voor uw en zijn nachtrust misschien toch een idee hem nog even bij u te laten slapen. Desnoods in een co-sleeper, of u schaft een extra breed bed aan: hebben u en uw man tenminste ook weer eens wat ruimte.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 07-2019.
Meer opvoedadvies? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
