Wij nemen onze peuter vaak ’s nachts bij ons in bed. Niet omdat hij huilt, maar omdat we het gezellig vinden. Mijn zusje denkt dat het slecht is voor zijn ontwikkeling. Is dat zo?
Lees verder onder de advertentie
Dat hangt ervan af in welk werelddeel u woont. Dat wij in het rijke Westen apart van onze kinderen slapen, wordt in andere delen van de wereld als kindermishandeling gezien. Hoe kun je een kind de eenzaamheid in sturen, denken ze in ontwikkelingslanden. Nou mogen ze daar vaak al blij zijn als ze een huis hebben – het idee dat kinderen een eigen slaapkamer zouden hebben, is sowieso ondenkbaar. Apart slapen is een luxeverschijnsel. In koude klimaten scheelt het ook nog eens stookkosten als het gezin bij elkaar slaapt. Ouders hebben in die gemeenschappelijke ruimte vaak seks waar de kinderen bij zijn, die zijn daaraan gewend. Dat vinden wij dan weer uit den boze.
Lees verder onder de advertentie
Apart slapen
Hier in Nederland sliepen wij met hele gezin samen tot ver in de negentiende eeuw. Toen we rijker werden, kwam er ruimte voor eigen bedden en eigen kamers. Daar werd in eerste instantie voor gekozen omdat baby’s in het ouderlijk bed nogal eens in de verdrukking raakten. De kindersterfte was al hoog genoeg. Vervolgens bedacht iemand dat het beter was voor de emotionele ontwikkeling van kinderen om alleen te slapen.
Nu slingeren we zoetjesaan weer de andere kant op. Met het hele gezin samen slapen is door de Amerikanen in een nieuw jasje gestoken; het heet nu ‘rooming-in’. Hoogleraar Cora Breumer uit het kinderziekenhuis in Seattle beweert dat samen slapen met je kinderen goed is voor de hechting. Ze wijst erop dat geen enkel zoogdier zijn kind alleen laat slapen.
Lees verder onder de advertentie
Op z’n Zweeds
Volgens de Amerikaanse psycholoog Willam Sears hoeven we niet bang te zijn dat we een kind pletten: hij zegt dat moeders en baby’s hun slaapposities aan elkaar aanpassen. Draait de een, dan draait de ander mee. Ook wat de Zweden betreft moet u vooral doorgaan met uw knusse gewoonte: bij Ikea zijn extra grote familiebedden te koop.
Lees verder onder de advertentie
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.