‘Oppas of peuterspeelzaal? Die kunnen nooit een ouderrol vervangen’

attachment parenting Beeld: Unsplash
Joan Makenbach
Joan Makenbach
Leestijd: 2 minuten

Ellen (37), woont samen met Harm-Jan (39) en is moeder van Kit (4,5) en Lot (14 maanden). Ze doet aan attachment parenting.

Lees verder onder de advertentie

“Als het gaat om een kind, zijn ouders de enige deskundigen, vinden Harm-­Jan en ik. Alleen jij weet wat je kind nodig heeft. Daarom doen we aan attachment parenting, waarbij je vanaf de allereerste seconde na de geboorte je kinderen zo dicht mogelijk bij je te houdt en niet uit handen geeft. Zo ben ik bewust thuis bij mijn kinderen en slapen beide meisjes bij ons in bed. Ook draagt een van ons Lot overdag in een draagdoek, dicht op ons lichaam, net als we met Kit altijd heb gedaan.
 

Lees verder onder de advertentie

Langdurige scheiding

Aan logeerpartijtjes of opa’s en oma’s die oppassen doen we niet, en ook niet aan peuterspeelzalen. Die kunnen nooit adequaat een ouderrol vervangen. Nu Kit nog niet volledig leerplichtig is, laat ik haar het eerste jaar zo min mogelijk naar school gaan. Soms alleen een half ochtendje. Langdurige scheiding is gewoon niet goed voor kinderen. Ik moet er niet aan denken dat een van de meisjes huilt en ik er niet ben om haar te troosten.

Lees verder onder de advertentie

We koken veganistisch en leven zo puur mogelijk. Ik geef beide meisjes op verzoek de borst. Kit vraagt drie à vier keer per dag om de tiet, soms neemt ze alleen wat slokjes, soms wil ze drinken als haar zusje drinkt. Borstvoeding is een ideaal troostmiddel als je geborgenheid zoekt.
 

Lees ook
“Kind, kom eens bij me” >

 

Lees verder onder de advertentie

Vreemde blikken

Familie of kennissen vinden weleens dat we te veel op de huid van de kinderen zitten. En ik krijg soms vreemde blikken als ik in een restaurant of treincoupé beide meisjes bij me laat drinken. Een vriendin heeft zelfs het contact verbroken, ze vond onze vriendschap lijden onder de aandacht die ik gaf aan mijn kinderen. Jammer, maar dat is dan maar zo. Harm­-Jan en ik hebben bewust gekozen voor kinderen en zolang zij klein zijn, is het onze taak dag en nacht in hun leven te zijn. Onze tijd komt later wel weer.” 
 

Lees verder onder de advertentie

Dit artikel staat in een Kek Mama Opvoedspecial en is al een keer eerder gepubliceerd.

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

Meest bekeken