Weigert je kind om in z’n eigen bed te slapen met als gevolg dat jij nachten wakker ligt? Opvoedkundige Tischa Neve geeft raad: zó voorkom je dat er middenin de nacht een kind naast je bed staat.
“Volg vooral je eigen gevoel, anders lukt het niet”, legt ze uit.
Voor de nachtvoedingen is het handig om je baby naast je te laten slapen, maar uiteindelijk is een kamer voor jezelf toch wel lekker. Hoe je dat het beste kunt aanpakken? Tischa: “Niets is goed of fout, maar hoe langer je wacht, des te moeilijker wordt het om je kind in z’n eigen bed te laten slapen. En, heel belangrijk: zorg ervoor dat je er zelf ook achter staat. Ben je er eigenlijk nog niet aan toe, dan voelt je baby dat.”
Door je baby tijdens de middagslaapjes al te laten wennen in een eigen kamer, gaat de overgang naar de nacht meestal ook soepeler, zegt Tischa. “Ze wennen aan de geur, aan het bedje en aan de sfeer. En zodra je je kind ook ’s avonds in bed legt, zorg dan al gelijk voor een vast ritueel: steeds hetzelfde liedje, dezelfde knuffels, dat kun je zelf invullen. Dit geldt ook voor oudere kinderen.” Je baby eventjes laten huilen is volgens de opvoedkundige niet erg, blijf dan het liefst even in de buurt en stel hem gerust. “Baby’s kunnen nog niet praten en door te huilen willen ze iets zeggen: ze hebben krampjes, een vieze luier of iets anders. Neem deze signalen altijd serieus.”
Lees ook
‘Dit is waarom co-sleeping echt niet werkt voor ons’ >
En wat nu als je kind op latere leeftijd ineens midden in de nacht in jouw bed kruipt? Maak dan geen heisa, adviseert Tischa. “Hou het klein en rustig en geef niet te veel aandacht, want er mag voor je kind geen gezellige winst uitkomen. Wil je geen kind in je bed, leg hem of haar dan weer in bed en als je merkt dat je kind een nare droom heeft gehad, stel dan gerust. Vraagt je kind om een glas water of iets anders, let dan op, want voor je het weet creëer je onbewust iets gezelligs en dan kan het zijn dat het nachtelijke tafereeltje vaker voor gaat komen.
Tischa vindt het belangrijk dat een kind leert om zélf weer in slaap te komen als-ie midden in de nacht wakker wordt. “Leg bijvoorbeeld uit dat-ie niet elke keer mama hoeft te roepen, alleen als er echt iets is. En geef ze vanaf een jaar of drie zelf de regie: vind je een lichtje fijn? Welke knuffels wil je bij je hebben? Wil je iets van papa of mama in bed? Je kind beslist, maar jij geeft de kaders aan.” Boos worden heeft volgens haar geen zin. “Dan maak je je kind alleen maar verdrietig.”
Tischa Neve is kinderpsycholoog, opvoedkundige en moeder van een zoon en twee pleegdochters. Ook is ze oprichter van Groot&klein. Hier kun je terecht voor opvoedadvies, opvoedcursussen, lezingen en workshops.
Dit artikel is al een keer eerder gepubliceerd.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]
