Ik wist het zeker toen ik zwanger was van de tweede. Mijn oudste was een jongen, helemaal fantastisch, maar nu had ik een meisje in mijn buik. Een echte dochter die ik in de snoezigste jurkjes kon steken, petticoatjes, strikken in het haar, kortom, ik zou me helemaal kunnen uitleven.
“Zo hé! Dat is een grote piemel.” Met die woorden sloeg de echoscopiste mijn meisjesdroom aan diggelen. Niks strikken. Weer een vent. Nu Róman er is, kan ik me niet meer voorstellen dat ik een dochter zou hebben. Maar soms mis ik het tutten wel.
Toen de kinderen klein waren, kon ik me nog uitleven. Ik kleedde ze in de allerschattigste spijkerbroekjes met bretels en zette ze brutale Ciske de Rat-petjes op het hoofd. Geweldig zagen ze er uit, helemaal afgestyled. Maar tegenwoordig willen ze alleen nog kleding aan waar welbekende speelgoedfiguren op staan (Cars, Pokémon, Planes en die malle Mignons die in mijn ogen lijken op enorme gele zetpillen, maar dat zal de bedoeling niet wezen).
De doddige ensembletjes die ik soms in etalages van kinderwinkels zie, mijn kroost moet er niets van hebben. Als ik wil voorkomen dat mijn oudste de hele dag met een platgeslagen zwabber op zijn hoofd rondloopt, rent hij krijsend van me weg. “Ik wil geen dzjel!!!”
De hele column van Roos staat in Kek Mama 09-2015.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
