Hoofdredacteur Sara schrijft elke maand in Kek Mama vol humor en relativering over zichzelf en haar gezin. Deze maand: last minute baby
Als je iets wil, doe je er alles voor en dan lukt het ook. Dacht ik altijd. Noem het maakbaarheidsgeloof, noem het ploetercalvinisme. Noem het de naïviteit van Bambi in de jungle. Maar het werkte. Ik ontmoette de man van mijn leven door mezelf niet meer te laten afleiden door toevallige voorbijgangers. Ik doe het werk dat ik het leukste van de wereld vind. Heb een grotemensenhuis met schilderijen, in een buurt die als vakantie voelt.
Dat vastbijten en doorzetten werkte, tot ik kinderen wilde. Ko kwam nog uit de lucht gevallen. Wederhelft en ik hadden amper bedacht dat een kind welkom was en we kregen Ko. Maar toen kwam miskraam na miskraam, drie op een rij. Zwanger worden was een eitje, zwanger blijven bleek een stuk lastiger. En leerde ik: maakbaarheid? Vergeet het. In de kinderbusiness kon ik wensen wat ik wilde, maar soms is het gewoon Dikke Vette Pech. (Al hielp het niet dat ik intussen 38+ was.)
Bij de echo van zwangerschap nummer vier hielden we allemaal onze adem in. De struise echoscopiste, haar assistent, wederhelft en ik. Tot de struise met haar Amsterdamse tongval luid en duidelijk zei: “Hij doet ’t niet schat.” Even leek de krappe kamer in duizend stukjes te vallen. “En nu?”, vroeg ik. “Als jullie het aankunnen, ga ervoor!” Mark en ik vonden het met z’n drieën een feest, maar verlangden naar vier. Dus verzamelden we moed. Voor de allerlaatste keer, want als niet, dan was het mooi geweest zo. Maar dit kind bleef zitten, wat een cadeau.
Ko en ik poetsten samen de commode en het wiegje. Toon kwam. Tony, zegt Ko. En ‘onze baby’. En dat ik niet ‘dikke Toon’ mag zeggen. Ik geniet als Toon met een voorleesboek richting Ko waggelt en ze zich op de bank nestelen. Als Ko foto’s van Toon bekijkt en ondanks zijn ik-ben-zes-en-stoerhouding toch steeds ‘Ahhhh schattig!’ zwijmelt.
Ik heb mijn lesje nederigheid wel gehad, maar toch denk ik: dat doorzetten was zo gek nog niet.
SARA
Sara van Gorp (42) is hoofdredacteur van Kek Mama en woont samen met Mark en zoons Ko (6) en Toon (1).
In deze Kek Mama zie je stellen bij wie er nog veel meer tijd tussen de kinderen zat. Heerlijke foto’s, mooie interviews.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
