Schooltrips from hell: ‘En ik er maar achteraan sjezen en kinderen her en der meetrekken’

schooltrips from hell Beeld: Getty Images
Joan Makenbach
Joan Makenbach
Leestijd: 3 minuten

Ah, schoolreisjes. Van die tripjes waarbij je hordes kinderen bij elkaar probeert te houden als een ware herdershond of je met je brokkenpiloot op de eerste hulp terecht komt.

Lees verder onder de advertentie

Kim (29), moeder van Jip (9):

“Jip volgt Montessorionderwijs en dat betekent dat ze met drie lesjaren in één groep zit. Vandaar dat ik bij het schoolreisje naar Dierenpark Amersfoort zes kinderen onder mijn hoede kreeg uit de groepen 3, 4 en 5. Niet te doen. De jongste twee bewonderden elk bloemetje en grassprietje, de middelste twee wilden bij elke afslag stiekem naar het Dino-park en Jip en haar vriendin renden bijna het hele park door, zo enthousiast waren ze over alle dieren en elkaar.

Lees verder onder de advertentie

En ik er maar achteraan sjezen en kinderen her en der aan hun capuchons meetrekken. Ik vond het de hel. In de bus terug was ik net een zombie en die avond lag ik er om half acht in. Ik had 23.000 stappen gelopen en was bekaf. Hoe doen juffen en meesters dit toch?”

Lees ook – Dat ging ff mis: ‘Niet zo kleinzielig, zei ik, en gaf haar een paracetamolletje’ >

Lees verder onder de advertentie

Brokkenpiloot

Annemarie (40), moeder van Milan (15), Milo (12) en Stephany (10):

“Onze dochter Stephany noemen we grappend ‘Stef Stuntpiloot’. Ze is graag one of the boys en aarzelt niet om achter haar broers aan in een sloot of over een hek te springen of in bomen te klimmen. Helaas niet altijd met goede afloop.

Lees verder onder de advertentie

Schrammen, bulten, kneuzingen, tot zelfs een gestuikte enkel aan toe; ze heeft in de loop der jaren flink wat kwetsuren gehad. Ik ben regelmatig gebeld door school – dat ze bijvoorbeeld met gym tegen de basketbalpaal was geknald of op schoolreisje uit een klimrek gevallen of uitgegleden op de glijbaan. Elke keer druk ik juffen en meesters op het hart haar extra goed in de gaten te houden.

“Ze wist heus wel dat ze de dieren niet mocht aaien, maar wilde het stiekem toch proberen”

Een tijdlang ging het goed, totdat ik laatst weer een keer gebeld werd: ze was tijdens een trip naar de Apenheul gebeten door een doodskopaapje. Ze wist heus wel dat ze de dieren absoluut niet mocht aaien, maar wilde het stiekem toch proberen.

Op wat bloed na is ze er met de schrik vanaf gekomen. We hoefden geen tetanusprik te halen, ze scheen voldoende beschermd te zijn tegen eventuele hondsdolheid door de DKTP-prik. Maar het was wel weer een echte Stef-actie.”

Lees verder onder de advertentie

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.

Meest bekeken