Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen, de seksuele voorlichting, maar bereid je wel voor op wat schaamrood op de kaken mits je kleine een ware flapuit is.
Karin (44), moeder van twee zoons van 7 en 4.
“Ik ben gezegend met kinderen die zich niet veel op de mouw laten spelden. Dus toen mijn oudste zoon vorig jaar vroeg hoe de baby in de buik van zijn tante Willemijn terecht was gekomen, vertelde ik hem het hele verhaal. Ik had er zelfs een boekje voor gekocht, met plaatjes. Geïnteresseerd luisterde hij om vervolgens te gaan spelen en er niet meer op terug te komen.
Tot vorige maand zijn juf vertelde dat ze zwanger was. Zij is getrouwd met de meester van groep acht, die ik ook ken. Op het plein stonden we met z’n drieën even te praten. ‘Leuk hè, Colin,’ zei ik tegen mijn zoon, ‘dat juf Jolanda en meester Dave een baby krijgen.’
Op het moment dat ik de blik in zijn ogen zag veranderen, wist ik dat het te laat was. ‘Ooooh,’ zei Colin, zich van geen kwaad bewust, ‘dus jouw piemel…,’ hij wees hierbij naar Dave, ‘…zat in jouw vagina.’ En zijn vinger ging naar de juf. ‘En toen kwamen er allemaal zaadjes uit.’ Knikkend voegde hij eraan toe: ‘Cool, zeg.’
De stilte die volgde was op z’n zachtst gezegd ongemakkelijk.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
