Goede schoolresultaten behalen? Niet belangrijk, vindt blogger Elizabeth Broadbent. We moeten onze kinderen vooral leren om vriendelijk te zijn naar anderen toe. ‘Het interesseert niemand dat jouw kind goed kan rekenen’, schrijft ze.
‘Je stuurt je kind naar de beste kleuterschool en koopt speelgoed waarmee hij leert spellen, maar te midden van deze academische ratrace (die begon met het spelen van Mozart toen je kind nog in je buik zat), vergeet je het allerbelangrijkste: je vergeet je kind om te leren om aardig te zijn’, vervolgt Elizabeth. ‘Dan moeten kinderen ook nog de beste worden in voetbal, honkbal of dansen. En o wee als ze niet naar de universiteit gaan.’
Lees ook
Bezorgde moeder Madelief: ‘Mijn zoon is zo onzeker over zijn prestaties’ >
Als ouders tegen Elizabeth zeggen dat hun driejarige kind al kan rekenen, rolt ze met haar ogen. Want door de nadruk te leggen op academische prestaties, is de kans volgens haar groot dat je kind later een pestkop wordt. ‘Wanneer je een pestkop grootbrengt, een kind dat over de rug van anderen gaat voor succes, roddelt, plaagt en gemene dingen zegt, draag je bij aan de lelijke wereld waarin wij soms leven. Niemand houdt van pestkoppen.’
Elizabeths kinderen kunnen nog geen woord spellen, maar als ze met ze naar de supermarkt gaat, willen ze alleen LEGO als ze het ook voor hun broers koopt. ‘En dat is het type kind dat ik wil opvoeden. Over twintig jaar zal niemand zich meer herinneren dat mijn zevenjarige zoon goed was op school. Wat ze wel onthouden? Dat ze niemand buiten sloten, kinderen troostten als ze vielen en vroegen wat er aan de hand was als ze een kind zagen huilen.’
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Tikkies krijgen voor minuscule bedragen, het gebeurt dus écht. Het overkwam Suzan, die hierdoor nooit meer normaal kan kijken naar haar nieuwe collega.
Niemand zit erop te wachten: muizen in huis! Of je nou als de dood bent voor de diertjes of het gewoon vies vindt, muizen in huis wil je niet. Salomé had ze toch.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.
Sanne deelt haar bezorgdheid over haar buurvrouw, die regelmatig haar jongste zoontje alleen thuis laat als ze haar oudste naar school brengt.
