De afgelopen jaren laten minder ouders hun kind inenten. Hierdoor zijn steeds meer kinderen ziek, concludeert de Europese Commissie.
Lees verder onder de advertentie
“De internationaal afgesproken vaccinatiegraad voor ziektes als mazelen, difterie, kinkhoest en tetanus wordt door EU-landen niet gehaald en dat brengt de volksgezondheid in gevaar.”
‘Dramatische terugkeer van de mazelen’
Zo wordt gesproken over een ‘dramatische terugkeer’ van de mazelen: in 2017 werden er ruim 14 duizend gevallen gemeld, drie keer meer dan in 2016. Ook difterie (twee doden in 2016/2017), tetanus en rodehond komen weer terug.
Om twijfels over vaccins weg te nemen bij burgers, wil de Commissie een ‘Coalitie vóór Vaccinatie’ oprichten. Dit platform van zorgverleners moet tegenwicht bieden aan de ‘mythes en misleidende informatie’ van de ‘antivaccinatie-activisten’. “Die trekken niet alleen de effectiviteit van vaccins in twijfel, maar verspreiden ook leugens over vermeende bijwerkingen.”
Lees verder onder de advertentie
Website met betrouwbare informatie
Ook moet er volgens de Commissie een website komen met betrouwbare informatie over vaccineren, moeten artsen bijgeschoold worden omdat zij het eerste aanspreekpunt zijn voor de twijfelende burger en moet er een Europese vaccinatiekaart worden ingevoerd: de huidige (nationale) inentingsboekjes zijn vaak maar in één taal opgesteld waardoor bij verhuizing naar een ander EU-land kinderen niet voldoende ingeënt worden.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.