De Britse website ‘The Guardian‘ publiceerde maandag een interview met Tammy, moeder van vier kinderen. Ze vertelt hierin dat ze spijt heeft van haar kinderen.
De Britse moeder blijft liever anoniem. “Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van mijn kinderen, maar het heeft me zoveel gekost op mentaal, emotioneel en psychisch vlak. Ik herken mijn eigen lichaam niet terug. Het is alsof alles aan mij alleen nog maar in dienst mag staan van het succes van mijn kinderen”, vertelt Tammy in het interview.
Tammy’s opmerking leidt tot veel kritiek. Tegelijkertijd is er ook begrip, onder meer van opvoeddeskundige Krista Okma. “Een moeder moet kunnen zeggen: ik had liever geen kind gehad. Sterker nog: ik ben er blij mee dat ze het doet”, vertelt Krista aan RTL Nieuws. Krista is zelf ook moeder van drie kinderen. “Het gaat mij te ver om te zeggen dat ik spijt heb van mijn kinderen. Maar er zijn echt wel momenten waarop ik denk: waar ben ik in godsnaam aan begonnen? Soms word ik gillend gek. Daar kom ik ook eerlijk voor uit.” Volgens Krista zouden meer moeders dat moeten doen en kunnen zeggen ‘dat het niet één grote roze wolk is’.
Klagen mogen we van Krista, maar er is wel één heilige regel. “Het is belangrijk dat de kinderen zelf niet in de discussie belanden. Dat is voor kinderen veel te pijnlijk.”
Lees hier het hele interview met Tammy. Het artikel van RTL Nieuws, met daarin de opmerkingen van nog meer deskundigen, vind je hier.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
