Beeld: Unsplash
Menig moeder die zich in het zweet werkt om een Pinterest-waardige traktatie op de schooltafels te zetten, maar soms is zo’n ‘ordinaire’ supermarkttraktatie nog niet zo verkeerd.
Annemarie (39), moeder van Jamie (9) en Nicky (6).
“Vier jaar lang sloofde ik me uit om door de traktaties van eerst Jamie en sinds twee jaar ook Nicky te laten zien dat ik toch zeker wel een leuke, betrokken, creatieve moeder was. Leuk en betrokken: ja, dat ben ik wel. Maar creatief… nou, nee. Het gefröbel kostte me heel wat bloed, zweet en tranen, maar ik wilde natuurlijk niet dat mijn dochters afgingen met ‘ordinaire’ supermarkttraktaties. Tót vorige maand, toen ik alweer verwoed allerlei traktatie-ideeënboekjes aan het doorbladeren was en af en toe iets aan Jamie voorstelde voor haar verjaardag drie weken later. Ze verzuchtte: ‘Mam, waarom mag ik niet gewoon een keer op chips trakteren? Dat doet iedereen.’ Ze kreeg direct bijval van Nicky.
“Mam, waarom mag ik niet gewoon een keer op chips trakteren? Dat doet iedereen”
Heel even was ik beledigd, maar dat gevoel maakte al snel plaats voor opluchting. En dus ging Jamie vorige week naar school met een doos vol chips met aan elk zakje een ballon én een kaartje met een handgeschreven berichtje. Want ik ben natuurlijk wél leuk en betrokken. Maar niet creatief.”
“Ik ben dol op fröbelen, dus maakte met alle liefde de jungleaapjes die mijn dochter uitzocht op Pinterest. Samen knutselden we erop los. Bij een van de laatste exemplaren brak het koekje, oftewel de stam van de palmboom. ‘Geen zorgen’, zei ik nog. ‘Er zitten 29 kindjes in de klas en er is er altijd wel eentje ziek of om een andere reden niet aanwezig.’ Maar niet op de dag waarop Syl mocht uitdelen. Iedereen smikkelde van een jungle-aapje, behalve het feestvarken zelf.”
Lees ook – 7x goedkope (maar superleuke) traktaties >
“Voor de traktatie van Sanne had ik dropveters met veel gepriegel verwerkt tot een vislijn aan een hengeltje. Daaraan hing een zakje met snoepjes. De avond voor Sannes verjaardag legde ik alles op een grote schaal, met de dropveters hangend over de rand. Zo zouden ze mooi recht worden. Toen de grote dag was aangebroken, stond ik voor een verrassing. Vraag me niet hoe het kan, maar alle dropveters waren gebroken. De snoepzakjes lagen op de grond en Sannes verjaardagspret daalde tot beneden het nulpunt.
“De snoepzakjes lagen op de grond en haar verjaardagspret daalde tot beneden het nulpunt”
Gelukkig gaat de supermarkt bij ons tegenwoordig om zeven uur ’s ochtends open, dus stuurde ik mijn man op pad voor nieuwe dropveters, trommelde ondanks het vroege tijdstip mijn twee buurvrouwen op om te helpen en nog voor de schoolbel ging hadden we dertig nieuwe hengeltjes. Én drie bezwete voorhoofden. Volgend jaar kies ik voor iets kant-en-klaars.” Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Oppaskosten besparen door grootouders in te schakelen, dat doen toch zo veel mensen? Klinkt ideaal, vond ook Anne-Marije. Ze had van tevoren niet kunnen bedenken dat het zo’n wig tussen haar en haar schoonouders zou drijven.
Een nieuw jaar, een nieuw bedrag voor de kinderbijslag. Dat is fijn om te weten, want elke euro helpt als je kinderen sneller groeien dan je portemonnee kan bijhouden. Dit zijn de bedragen voor 2025.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]
Het kiezen van een babynaam kan een behoorlijke uitdaging zijn, vooral omdat iedereen er een mening over heeft. Maar wat als die mening van een kenner komt? Op TikTok deelt expert Colleen Slagan wat volgens haar de grootste no go’s zijn.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Josje (28) zich af of ze de vriendschap met haar beste vriendin moet opgeven.
De geboorte van je kind missen: het klinkt als een nachtmerrie die geen enkele vader ooit wil meemaken. Toch overkwam het deze drie mannen. “We zijn inmiddels zes jaar verder, maar ik ben nog steeds niet vergeven.”
