Beeld: Getty Images
Het staat niet mooi op je moeder-cv, maar zelfs de meest barmhartige moeder verliest haar geduld wel eens.
Marjolein (32), moeder van Pepijn (4) en Lotje (2):
“Het was zo’n dag dat mijn kinderen er alleen maar op uit leken te zijn mij eens lekker dwars te zitten. Drama op straat omdat ze niet op de stoep wilden lopen, overal eten behalve in hun mond, voortdurend elkaar in de haren vliegen, al het speelgoed uit de kast trekken en dan gewoon weglopen – aan het einde van de dag was ik zo chagrijnig dat ik niet kon wachten tot het bedtijd was.
In lijn van de dag gingen ze in bad nog even door en richtte Pepijn de douchekop op mij. Ik een nat pak, de badkamer een slagveld. Lotje deed er nog een schepje bovenop door een hele boot vol water om te kieperen op de badkamervloer. Ik ontplofte. Als een viswijf schreeuwde ik dat ze NOOIT luisteren, dat ze ALTIJD zitten te klieren, dat ik zo MIJN BEST doe, dat ze dat kennelijk NIETS kan schelen. Twee bange snoetjes staarden me aan.
“De volgende dag vroeg de buurman: ‘Gaat alles goed?'”
Toen ik gekalmeerd was, schaamde ik me rot en knuffelde mijn kinderen plat. De volgende dag vroeg de buurman: ‘Gaat alles goed, Marjolein?’ Bleek hij alles gehoord te hebben door het openstaande badkamerraam.”
Lees ook – Borrelen in de badkamer: 5 moeders biechten op hoe ze tijd voor zichzelf creëren >
“Fleur is een lief meisje, maar van de zomer maakte ze van alles een strijd. Smeerde ik een boterham met pindakaas, dan moest het ineens hagelslag zijn. Gillen om niets. Toen ik op een ochtend haar krullen wilde borstelen, duwde ze mij steeds van zich af. En als ik haar te pakken had, trok ze haar hoofd weg. Gek werd ik ervan. Ik verloor mijn geduld en smeet haar Frozen-haarborstel door de kamer: ‘Dan doe je het zelf maar!’ De vrolijke borstel met Anna en Elsa brak in twee stukken. Toen mijn man – een rustige goedzak die nooit uit z’n slof schiet – later vroeg waar de haarborstel was gebleven, verzon ik ter plekke dat die vast nog op de camping lag.”
“Ik schaam me rot als ik eraan terugdenk. Fedde was die dag strontvervelend, echt aan het zieken en uitdagen. We stonden in de badkamer en hij bleef maar schreeuwen en klieren. Ik besloot hem onder de koude douche te zetten om af te koelen. Dat was het beste wat ik kon bedenken. Hij klampte zich aan het handdoekenrekje vast en omdat we allebei nogal koppig zijn, heb ik het rekje met kind en al eraan uit de muur gerukt. Dat bracht ons beiden tot bezinning. Later hebben we er keihard om gelachen. Het schept toch een band.” Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
