Els & Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 32, 20 en 18) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.
Hier lees je alvast een van de vragen, mét antwoord.
“Mijn man moet in augustus twee weken op zakenreis naar Brazilië en ik kan mee op kosten van de zaak. Onze oppas is bereid op onze zesjarige dochter te passen. Zij zijn dol op elkaar. Toch aarzel ik. Mijn afwezigheid zou samenvallen met het eind van de zomervakantie. Mijn dochtertje gaat dan naar groep drie. Ik merk dat andere moeders stomverbaasd zijn dat ik zelfs maar overweeg mijn man te vergezellen.”
De ouders van de tantes zouden juist stomverbaasd zijn geweest als u deze kans niet greep. Tante Do kan zich niet herinneren dat haar ouders ooit aanwezig waren als ze naar een nieuwe klas of school ging, want dan kampeerden zij drie weken in Zuid-Europa. Dat paste het beste in het vakantieschema van haar vader. Soms vroegen ze per ansichtkaart: ‘Is Dorientjes nieuwe klas leuk?’ Een retorische vraag, want niemand wist waar het antwoord heen zou moeten. De ouders van tante Els gingen vaak een maand met z’n tweetjes weg en vaak ook nog naar een ander continent. Het liefst in het laagseizoen omdat het dan goedkoper en rustiger reizen was. De ene keer trokken ze door Nepal, de andere keer reden ze in een oude jeep door Kenia. Els en haar broertjes en zusjes bleven achter bij wildvreemde tantes en ooms waar ze nog nooit van hadden gehoord en die ze naderhand ook nooit meer hebben gezien. Bij heimwee naar hun ouders konden ze schrijven naar: ‘De heer en mw. Rozenbroek, poste restante Mombassa’. Zo’n
brief kwam maanden later ongeopend terug. Toch komen bij uw vraag geen herinneringen aan diep verdriet of gemis bij ons op. Tante Do denkt vooral aan de zelfgemaakte frietjes die haar oppas destijds bakte; Els aan de exotische cadeautjes na terugkeer. Wij ondergingen de ouderlijke trektochten als een natuurverschijnsel. Leuk was het niet, maar wij herinneren ons ook, paradoxaal genoeg, een gevoel van geborgenheid, omdat onze vaders en moeders het goed hadden samen. Voor kinderen is niets zo veilig als de wetenschap dat hun ouders van elkaar houden. Een ander voordeel: we waardeerden hun aanwezigheid des te meer als ze weer thuis waren. Gaat u vooral mee met uw man. Anders dan onze ouders bent u in Brazilië niet onbereikbaar voor uw aanstaande derdegroeper. U kunt desnoods de hele dag met haar skypen en appen (dit is overigens geen aanbeveling!). Geniet samen, heb vertrouwen in uw oppas, en zorg dat ze goede frietjes bakt.
Lees alle opvoedvragen in Kek Mama 08-2015. Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl. Klik hier om meer te lezen van de opvoedtantes Els en Do.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
