Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. Deze keer: altijd ruzie.
Ik schaam me het te bekennen, maar mijn man en ik hebben altijd bonje. Het hoort bij ons, zonder ruzies waren we allang uit elkaar en dat willen we niet, want we houden van elkaar. Maar het is niet leuk voor de kinderen. We zijn bang dat ze ons gedrag later zullen kopiëren in hun relaties.
Vertel uw kinderen wat u de tantes vertelt. Dat u van elkaar houdt maar dat het niet lukt harmonieus met elkaar om te gaan. Dat u dat niet leuk vindt. Maar dat u toch altijd bij elkaar wil blijven. Dat u hoopt dat ze dat laatste voorbeeld volgen. Maar niet het eerste. Wij zien een lichtpunt: blijkbaar maakt u de ruzies ook goed, anders was u niet meer samen. Daar moet u het accent op leggen. Het is overigens niet gezegd dat ze later zelf gaan vechten met hun partners. Misschien leren ze van u juist hoe het niet moet. Een vriendin van Do heeft een uiterst vredig huwelijk, juist doordat vroeger bij haar thuis permanent een Derde Wereldoorlog heerste. Terwijl haar ouders inmiddels vijftig jaar bij elkaar zijn. (Dit is geen aanbeveling.)
Hebben uw kinderen een tante in de buurt? Bij wie ze gezellig appeltaart kunnen bakken als het thuis minder leuk is? Els heeft hele ladingen gebakken met haar neefje die ook wel een uitwijkmogelijkheid kon gebruiken. Hij is nu een boom van een kerel – misschien mede door al die appeltaarten – en hij komt nog steeds graag bij Els. Het voordeel van tantes is dat ze een leven lang meegaan als vertrouwenspersoon, omdat ze hun neefjes en nichtjes vanaf de geboorte kennen, en hun ouders ook. Eigenlijk kan geen kind zonder een tante. Maar hiermee kloppen we onszelf misschien iets te veel op de borst.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
