Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. Deze week: te veel verwennen.
Elke ochtend brengt mijn vrouw onze dochter van acht ontbijt op bed. Ook legt ze haar kleren klaar, ruimt ze haar kamertje op en knoopt ze haar jas dicht. Pien hoeft sowieso niets te doen: zelfs de melk wordt voor haar ingeschonken. Ik vind het belachelijke verwennerij, maar mijn vrouw zegt: “Ach, het is zo gezellig en ze is maar zo kort klein.” We zijn benieuwd wat de tantes ervan vinden.
Do’s buurvrouw Mevrouw Hupperts (92), moeder van negen kinderen, staat aan uw kant. Zij glimlacht bij de gedachte dat ze al haar telgen op hun achtste nog ontbijt op bed zou hebben gebracht. En wijst erop dat het de ouderlijke taak is een kind te leren zichzelf te verzorgen. Kinderen vertonen grote verschillen. Het ene kind wil alles al zelf doen als het er nog niet aan toe is. Het andere kind steekt pas een poot uit als er echt niks anders op zit omdat niemand anders het voor hem doet – bijvoorbeeld als het na dertig, veertig jaar eindelijk het ouderlijk huis verlaat. Mevrouw Hupperts vermoedt dat uw dochter tot die laatste categorie zal behoren als uw vrouw zo doorgaat. Uit pure liefde, maar toch.
Volgens opvoedkundige zelfredzaamheidschema’s moet een kind zelf zijn jas kunnen dichtknopen als het vier jaar is. Je kunt een achtjarige natuurlijk best af en toe helpen met zijn jas, maar alleen als je hem eens lekker wilt verwennen.
Laat dit aan uw vrouw lezen en geef haar de speciale groeten van tante Els, die alle begrip voor uw echtgenote heeft. Haar zoon is 33, maar als het aan tante Els zou liggen reed ze elke dag naar zijn huis om te ontroleren of hij zijn tanden wel goed poetst, vitaminerijk eet en een wolletje draagt. Els denkt huiverend terug aan de ochtend dat ze haar zoon 29 jaar geleden voor het eerst naar de kleuterschool bracht met de mededeling dat hij zijn billen nog niet zelf kon afvegen. “Ik heb inderdaad niks anders te doen dan me over de billen van 24 kleuters buigen,” zei de juf daarop sarcastisch. Binnen een dag had Els’ zoontje de kunst onder de knie en voor zover bekend heeft hij er geen enkel trauma aan overgehouden.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl
Tijdelijke aanbieding: Neem nu een abonnement op Kek Mama en krijg een gratis tas naar keuze >
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
