Vrolijke opvoedtantes Els en Do beantwoorden jullie opvoedvragen met een knipoog. Deze week: wonen in Amsterdam
Vorig weekend zeiden mijn ouders het onomwonden: ze vinden het maar stom dat wij onze kinderen laten opgroeien in hartje Amsterdam ‘tussen junks en zwervers’ (hun woorden) en niet uitwijken naar een dorp op het platteland. Wat vinden de tantes?
Het kleinste dorp, de grootste stad, ze hebben allemaal wel wat, zong de ten onrechte in vergetelheid geraakte briljante cabaretier Jaap Fischer, en zo is het.
Elke opvoedplek kent zijn nadelen, zelfs schattige dorpjes waar kinderen à la Dik Trom polsstokspringen over slootjes begeleid door de dorpskerkklok. Volgens studies maakt de jeugd in die schattige dorpjes relatief vroeg kennis met alcohol. In schemerige hangschuren drinken plattelandsjongeren stadsjongeren volledig onder de tafel. In het pittoreske Volendam en op Urk is de halve jeugd aan de coke. Op dit gebied hebben stadsjongeren misschien wel een voordeel: de aanblik van psychotische junks toont hen hoe drugsgebruik kan ontaarden.
Dit is geen pleidooi voor het opvoeden van kinderen in de grote stad, want dat heeft ook zo zijn nadelen. Het is een pleidooi tegen het onnodig aanpraten van schuldgevoelens, iets waar liefhebbende ouders extreem vatbaar voor zijn. Kinderen gedijen als hun ouders gedijen. Ze zijn het gelukkigst op de plek waar u het gelukkigst bent. Het eerste stadskind dat in allerijl moet worden getransporteerd naar Drenthe of de Waddeneilanden omdat het anders het loodje legt, moet nog geboren worden.
Els en Do zijn geboren voordat de pil was uitgevonden en kwamen ter wereld zonder dat hun ouders daarom hadden gevraagd. Zelf kregen zij heel bewust kinderen en voelen de plicht hen permanent gelukkig te maken. Ze kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg. Mail Els en Do: elsendo@kekmama.nl.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
