De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.
Hier lees je een van de vragen, mét antwoord
Ik ben in verwachting van een tweeling. Heel spannend en leuk, maar ik lig ook weleens piekerend wakker. Zo ben ik bijvoorbeeld bang dat ik mijn dochter van twee na de geboorte van haar broertjes niet genoeg aandacht kan geven.
Dorines buurvrouw mevrouw Huppers (91) is net zo benieuwd naar ons antwoord als u. Zij kreeg negen kinderen, waaronder twee tweelingen. De vraag of haar negental genoeg aandacht kreeg is eigenlijk pas in haar opgekomen naar aanleiding van uw mail. Daarom heeft ze haar oudste zoon (70) gepolst. Hij kon zich niet meer herinneren of hij het moeilijk vond haar te moeten delen met acht broers en zusjes. Wel weet hij nog dat hij het gezellig vond thuis. Dat hij altijd kon stoeien en lachen. Dat het nooit saai was. Anders dan bij zijn vriendje Wim, die slechts één broertje had.
Een gezin als dat van Wim werd destijds gezien als probleemgezin, wegens een gebrek aan kinderen. Zo lees je in De Baedeker voor de Huisvrouw (1953): ‘Het kind uit het kleine gezin heeft het moeilijk. Hier hebben de ouders te veel tijd zich met de kinderen te bemoeien. De kans is groot dat deze al te nadrukkelijk opgevoede, geleide en beheerste nakomelingen te snel getrokken worden uit de kinderwereld naar die der volwassenen. Zij kunnen daardoor een zekere vroegrijpheid vertonen die de natuurlijke ontwikkeling schaadt. Niet zelden komt het voor dat kinderen uit kleine gezinnen eenzelvig worden (…). Voor oudere jongens en meisjes van deze soort is een jeugdorganisatie vaak de beste oplossing.’
De meeste oudste kinderen voelen zich van hun troon gestoten als er een klein rivaaltje wordt geboren, en uw dochter krijgt er twee, dus het is wijs haar een tijdje te vertroetelen na uw bevalling. De kans dat u daar geen puf voor hebt is levensgroot, maar of haar dat schaadt is de vraag. Als u uw dochter op haar zeventigste vraagt hoe ze het vond twee broertjes erbij te krijgen, weten wij haar antwoord. Op de korte termijn kunnen oma’s en opa’s misschien inspringen als vertroetelaar (of nog beter: tantes!).
Tijdelijke aanbieding: Neem nu een abonnement op Kek Mama en krijg een gratis tas naar keuze >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
