Als er iets is waar kinderen niet snel op uitgekeken raken, is het een zandbak. Maar waar moet je op letten bij het aanschaffen van een zandbak? Een paar handige tips.
Online raak je al snel verdwaald in het enorme aanbod zandbakken. Met deze tips weet je beter wat je zoekt en is de keuze een stuk makkelijker.
Voor kinderen jonger dan drie jaar is een kleine zandbak voldoende. Zijn ze wat ouder of spelen ze graag met vriendjes? Dan kan een grotere bak geen kwaad. Wil je écht uitpakken, dan kun je ook kiezen voor een speeltoestel met ingebouwde zandbak.
Je hebt twee keuzes: een houten of plastic zandbak. Een houten zandbak is meestal wat groter, kan – met goed afgewerkt hout – altijd buiten blijven staan en heeft vaak een rand om op te zitten. Zorg dat hij niet te diep is, want dan blijft het zand na een regenbui nat en koud. Oh, en vergeet het worteldoek niet: dit voorkomt dat ongedierte, wortels en onkruid door de bodem komen. Een plastic zandbak is makkelijker te verplaatsen, goed schoon te houden en eventueel te vullen met water.
Lees ook Dit zijn de leukste zandbakken voor in de tuin >
Je hebt een zandbak gekocht: leuk! Maar waar zet je ‘m neer? Kies het liefst voor een plek die ’s ochtends zon krijgt, maar ’s middags in de schaduw ligt. Zo voorkom je schimmelvorming in de zandbak, maar ook dat je kinderen lang in de volle zon zitten. Een parasol helpt natuurlijk ook.
Goed om te weten: je kunt niet zomaar elk soort zand gebruiken in een zandbak. Speelzand is een stuk steviger en daarom perfect om taartjes en kastelen van te bouwen.
Om te voorkomen dat je zandbak binnen de kortste keren vol ongedierte of poepende katten zit, is een deksel onmisbaar. Op plastic zandbakken zit vaak een deksel, maar voor een houten variant kun je een afdekzeil gebruiken. Zorg wel dat het zand af en toe kan luchten, vanwege schimmel. Hier vind je het leukste speelgoed voor in de zandbak Bron: Mommytobe.nl, Go or No Go Nog meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
