Hoe goedbedoeld ook, blogger Evie vindt niet dat je een ouder ‘advies’ moet geven als je ziet dat zijn of haar kind een driftbui heeft. Op Scary Mommy vertelt ze waarom.
Het begon allemaal tijdens de gymles van haar dochter (3): die schreeuwde moord en brand omdat ze de beurt niet kreeg om de rode bal te gooien. Toen de leraar vervolgens besloot álle ballen weg te leggen, ging ze helemaal door het lint. ‘Daar stonden we dan, te midden van haar gymklasje’, schrijft Evie. ‘Wat ik ook zei, niets was goed – ze begon alleen maar harder te schreeuwen.’
Evie nam haar mee naar buiten in de hoop dat ze daar rustig zou worden. En hoewel het er in eerste instantie op leek dat het meisje na een paar geruststellende woorden van haar moeder was afgekoeld, kon ze dat akkefietje met die rode bal toch niet loslaten. ‘Ze ging opnieuw uit haar dak; waarom zíj nu niet de beurt had gekregen om de bal te gooien…’ Evie realiseerde zich dat ze door al haar ’tactieken’ heen was, maar wilde niet weggaan: ‘Ik wist ook dat zij niet weg wilde, dus ik wachtte en keek naar de spelende kinderen terwijl mijn dochter huilend naast me stond. Nog steeds verdrietig over die rode bal.’
Lees ook
‘Het is oké om tijdens een driftbui even weg te lopen van je kind’ >
De gymleraar merkte dit op en gaf Evie een tip: dat het beter zou zijn om haar kind wat ruimte te geven. Maar hoe goedbedoeld ook, dit advies schoot Evie in het verkeerde keelgat. Helemáál toen hij zich vervolgens ook nog hardop afvroeg waarom ze haar dochter niet alleen liet, ‘zodat ze haar slechte gedrag niet zou belonen.’ Evie: ‘Legde hij mij nu echt uit hoe ík mijn kind moest opvoeden? Niemand, echt níemand vertelt mij hoe mijn kind in elkaar zit. Het voelde op dat moment zo veroordelend…’
Ze vervolgt: ‘Die leraar liet me inzien dat we er als buitenstaanders niets aan kunnen doen als een kind een driftbui krijgt: we kunnen het niet stoppen. Dus de volgende keer als je een hysterisch kind ziet, denk dan twee keer na en geef de ouders een vriendelijke lach waarmee je zegt: ‘Ik heb dit ook meegemaakt’. En loop dan gewoon weg.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
