Het is nogal een dingetje, de eerste verjaardag van je kind. Jouw baby, zomaar ineens een dreumes. Hoe pak je deze festiviteiten aan? Kek Mama geeft tips.
Mijn dochtertje is inmiddels een stevige peuter van 3, maar haar eerste verjaardag kan ik me nog goed herinneren. Rond die datum kreeg ik de ziekelijke neiging om steeds een jaar terug te gaan rekenen. ‘Vorig jaar op deze tijd waren we voor het laatst op controle bij de gynaecoloog’. ‘Vorig jaar kregen we op deze dag te horen dat de keizersnee twee weken werd vervroegd.’ ‘Vorig jaar werd ik nu naar de o.k. gereden…’ Nou ja, je snapt ‘m. Ik kon gewoon niet bevatten dat dat jaar zo snel voorbij was gevlogen. Dat mijn baby al een jaar op deze aardbol was.
Dus ik besloot dat dit heuglijke feit groots en meeslepend gevierd moest worden. Veel gasten! Grote cadeaus! Duizend foto’s maken! En achteraf was dit allemaal, tja, een tikkie overdreven. Dus hierbij mijn gouden tips. Neem ze ter harte of negeer ze, het kan allemaal. Maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.
Lees ook
Op deze school mag je alleen verjaardagsuitnodigingen uitdelen als hele klas mag komen >
Nou, die eerste verjaardag van mijn spruit kon ik over de koppen lopen in onze woonkamer. Er waren veel te veel mensen, achteraf gezien. Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen, zou je denken. Maar ook op haar tweede verjaardag was de gastenlijst haast bruiloftwaardig. Afgelopen jaar kwam daar een kentering in: ik was herstellende van de griep en niet in optima forma. Dus noodgedwongen belde ik driekwart van de bezoekers af, tot we alleen de opa’s, oma’s, ooms en tantes overhielden. En guess what: dat was dik in orde. Zo’n klein kind heeft zelf amper door wie er zijn, als er maar gezellig ‘lang zal ze leven’ gezongen wordt. Ik liep niet als een kip zonder kop glazen bij te vullen en kon zowaar zelf ook even op de bank zitten om met mijn zus bij te kletsen. Dus: kwaliteit gaat boven kwantiteit. Houd het klein.
Ook zo’n lastige: wat gééf je een eenjarige nou als cadeau? Je kind kan nog niet praten en heeft nog geen duidelijke voorkeur, een hobby (behalve poepen en banaan eten) of een idool. Ik besloot iets te kopen waar ze toen nog te klein voor was, maar waar ze wel langere tijd mee zou spelen: het welbekende kinderkeukentje van Ikea. Schot in de roos! Onze dochter speelt er nu nog dagelijks mee. Dus mijn advies: koop iets wat de tand des tijds goed kan doorstaan, dus niet iets té baby-achtigs. Ook leuk (eventueel als cadeautip voor de gasten): Duplo, een tipi of ALLES van Woezel en Pip.
Van te voren had ik grootste plannen om zelf een mega-taart te bakken, maar gelukkig kreeg ik op tijd mijn realiteitszin terug. Ik kán helemaal niet bakken (wel goed koken, maar da’s toch een andere tak van sport). Dus ik liet een leuke fototaart maken bij de plaatselijke bakker en dat was ook hartstikke oké. Verder kan ik nu wel gaan beweren dat je het vooral simpel moet houden qua hapjes want kinderen zijn al blij met een doosje rozijntjes, maar hallo, ik ben er zelf ook nog en ik heb nu eenmaal een Bourgondische inborst. Dus gooi die tafel vol met fuet-worstjes, Franse kaasjes, gevulde eitjes, tonijnsalade, quiche, olijven, gehaktballetjes, kaasstengels, nacho’s, roomkaaspepertjes en noem maar op. Je kind wordt ten slotte maar één keer 1.
Meer tips? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
