Beeld: 123RF
Lieve (31) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden in Rogier, met wie ze een latrelatie heeft. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
Die arme Dries, hartstikke ziek. Zo ziek dat ik hem niet wil achterlaten bij een oppas en het liefst de hele dag op schoot zou houden. Lekker warm tegen me aan. Want wat is er nou fijner dan bij je moeder zijn als je niet lekker bent?
Middenin de nacht word ik wakker van gehuil. Ik hoor meteen dat het niet goed is. Snel gooi ik de warme dekens van me af en kijk op Dries zijn kamer. Twee natte ogen kijken me aan en uit zijn mond komt een hees geluid. Ik pak hem op en voel dat hij bloedheet is. Troostend breng ik hem naar mijn bed. De thermometer bevestigt mijn gevoel; 40.3 graden koorts. Ik geef hem een zetpil en een flesje sap en hoop dat hij snel in slaap valt zodat hij morgen weer fit is. Niet alleen voor hem maar ook voor mezelf, aangezien ik de volgende dag gewoon moet werken.
Na een aantal onrustige uren besluit ik om vier uur dat Dries echt te ziek is en ook met paracetamol koorts blijft houden. Ik bekijk mijn achterwacht-lijst en zie al snel in dat Dries niet echt baat heeft bij de buurvrouw of een kennis, maar zijn moeder nodig heeft. Of zijn vader. Ik app mijn ex of hij wat voor ons kan betekenen. Hij heeft tenslotte dit weekend de kinderen en misschien kan hij ze een paar uur eerder al opvangen.
Rond een uur of zeven heb ik nog geen reactie ontvangen en neem het heft in eigen hand, meld me ‘ziek’ en neem zorgverlof op. Vandaag blijf ik bij mijn mannetje. Wat is er nou belangrijker dan je eigen lieve kind verzorgen en vertroetelen? Als ik alles heb geregeld, krijg ik een appje. Mijn ex zou Dries vanaf twee uur kunnen ophalen. Ik stem uiteraard in.
Als hij ’s middags komt en ik zieke Dries moet overdragen, voel ik me verschrikkelijk. Ik pak een tas in met potjes eten en zetpillen voor het geval mijn ex niks in huis heeft. Ik zet hem in zijn autostoel en kus zijn kleine traantjes weg, aai hem, troost hem en geef mijn ex honderden goedbedoelde adviezen. ‘Geef je hem wel op tijd een zetpil? Bel je me als het niet lukt? Hij moet wel goed drinken he? Hou je zijn plasluiers goed in de gaten? Ga je niet te veel ondernemen met hem als hij zich zo voelt?’ Als mijn ex uiteindelijk zegt dat ook hij een vader is met gevoel, weet ik dat ik het los moet laten. Hij heeft gelijk.
Daar gaan ze dan. Samen. En ik blijf achter, helemaal alleen. Hoe lekker ik die vrije weekenden ook vind, er zelfs naar uitkijk, zo moeilijk vind ik het nu. Ik zou momenteel een moord doen voor een weekend met zieke kinderen. Dit gaat zo tegen mijn moedergevoel in om mijn zieke zoon mee te geven. Andersom zal het ongetwijfeld even moeilijk zijn en tegen het vadergevoel van mijn ex ingaan als Dries hier blijft.
Alle begin is moeilijk, alle eerste keren doen pijn. En ook al hebben we niet heel veel meer gemeen, er is één ding dat mijn ex en ik nog wel delen en dat is ons oudergevoel. Tot zondag, lieve Dries.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
