Beeld: Shutterstock
Je hebt het eindeloos geprobeerd. Alle voors en tegens afgewogen, tientallen keren gepraat met elkaar, en misschien zelfs wel relatietherapie gevolgd. Als de onrust en onvrede in je relatie aanhouden, wat doe je dan? Scheiden of blijven?
Julie (39) heeft twee dochters (8 en 10) en ligt al twee jaar in scheiding met René (48). “Belachelijk, vindt hij het, dat ik wilde scheiden. Dus toen ik twee jaar geleden de knoop doorhakte, besloot René me overal in het proces te dwarsbomen. Het enige – en voor mij gelukkig belangrijkste – wat we tot nu toe formeel geregeld hebben, is de omgang met onze dochters.
Ik was net afgestudeerd, toen we een relatie kregen. Heerlijk, vond ik het, hoe hij zijn leven al op orde had. René was tien jaar ouder dan ik, woonde in een fijn appartement en had een goede baan. Ik woonde nog in mijn studentenkamer, en had meer schulden dan schoenen – dat zegt wat.
Natuurlijk spraken we erover hoe we de toekomst zagen. We deelden een kinderwens, maar als ik zei dat ik óók een carrière wilde, lachte hij minzaam. ‘We zien wel hoe het loopt, Juul’, zei hij dan. En daarmee was het onderwerp van tafel.
Ik kreeg de carrière. En ik kreeg de kinderen. Uit eigen beweging besloot ik in plaats van vijf, twee dagen te gaan werken om bij onze dochters te zijn. René was over the moon. Zijn prinsessen, noemde hij ons; apetrots, was hij. Het paste hem goed, het plaatje waarin hij als ‘hoofd van het gezin’ het geld binnenbracht, en kon pronken met zijn ‘harem’.
Mij paste het plaatje minder goed. Hoe dol ik ook was op mijn dochters, ik verloor mezelf compleet in de luiers en hapjes en slaapjes en boekjes. Ik miste de intellectuele uitdaging, een stukje leven voor mezelf.
Voor René was het onbespreekbaar, dat we de opvang voor de meiden zouden uitbreiden, zodat ik op z’n minst weer vier dagen kon gaan werken. Oók nadat mijn moeder aanbood een dag per week voor haar rekening te nemen, zodat geld en onpersoonlijke opvang geen argumenten meer waren.
René boog niet.
Toen onze dochters allebei naar de basisschool gingen en hij nog steeds niet te vermurwen was, barstte de bom. Ik vond dat hij me kooide, hij vond dat het werk dat thuis gedaan moest worden niet zomaar aan de kant geschoven kon worden. Ik begreep er niks van: de meiden gingen naar school, we konden hulp in de huishouding nemen en de boodschappen liet ik ook toen al jaren bezorgen. René was vooral doodsbang dat ik me teveel zou ontwikkelen, zo werd tijdens relatietherapie duidelijk. En dat hij me daardoor zou kwijtraken. Ik probeerde hem uit te leggen dat mij kwijtraken een garantie was als hij me zou belemmeren in mijn ontwikkeling. Maar hij begreep het niet.
Lees ook:
Scheiden of blijven? 5 Overdenkingen >
De eerste maand dat ik begon bij mijn nieuwe baan – ons huishouden én zorg voor de kinderen in kannen en kruiken –, begonnen bij René en mij de ruzies. Omdat hij vond dat ik ondanks mijn verdrievoudigde salaris niet op stedentrip kon met vriendinnen, terwijl hij niet anders deed dan reizen. Omdat we volgens hem mijn volledige salaris moesten sparen, terwijl we al een dikke spaarrekening hadden waaraan ik royaal bijdroeg. Omdat hij me verweet dat we geen tijd meer hadden samen, terwijl hij geen uur minder was gaan werken. Het werd een self fulfilling prophecy: hij was bang om me kwijt te raken, maar duwde me steeds verder van zich af.
Na een jaar relatietherapie vroeg ik twee jaar geleden de scheiding aan. Het geld dat ik zo hard nodig heb om mijn nieuwe bestaan met mijn dochters op te bouwen, gaat sindsdien voor een groot deel op aan advocaten: elke keer bedenkt hij iets nieuws om over te vechten. Ik gun René de wereld, de helft van de omgang met de kinderen en kan mijn eigen boontjes doppen. Daar moet ik voorlopig voor boeten. Maar het belangrijkste heb ik al gewonnen: ik voel me vrijer en gelukkiger dan ooit.”
Scheiden of blijven? Lees hier de tips van psycholoog Sandra van Scheijndel.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.