Sommige liefdesverhalen zouden het goed doen als scenario voor een kerstfilm. ‘Het verbaasde me dat het schoolplein niet stilviel, zo groot was de aantrekkingskracht.’
Lees verder onder de advertentie
Tasha (37) scharrelt met de vader die ze kent van de kerstviering op school.
“Ik was precies een jaar gescheiden. De groepen een en twee zaten aan de kerstdis. Ik stond bij een vuurkorf op het schoolplein en nipte met wat moeders van de meegesmokkelde wijn. Het vroor, uit een speaker klonken stichtelijke kerstliedjes, in een hoek smoesde mijn ex met onze vroegere buren. En toen liep Joaquin het schoolplein op. In zijn ene hand een zilveren schaal met miniloempia’s, aan zijn andere hand een volgepropte boodschappentas.
Lees verder onder de advertentie
Gejaagd rende hij naar binnen, vijf minuten later kwam hij weer naar buiten zonder schaal en tas, ‘Jóngens, wat een gedoe’, riep hij. ‘Begrijp ik goed dat hier wijn is? Ik heb prosecco.’ Hij keek mij aan, ik keek hem aan. Het verbaasde me dat het schoolplein niet stilviel, zo groot was de aantrekkingskracht.
Die nacht begonnen we te appen. En nu daten we stiekem – onze kinderen weten nog van niks. Op het schoolplein wordt al flink gekletst. Niemand ontgaat het natuurlijk dat de moeder van 1C en de vader van 2A een paar keer per week staan te giechelen voor de poort.”
“Kerstmis in het bejaardentehuis. Ik ging ernaartoe om mijn oma nog íets van het familiekerstgevoel mee te geven. Ze hadden er werk van gemaakt. Er waren kerstkransjes, Bing Crosby schalde uit een speaker onder het systeemplafond en er was kerstbingo. Niet veel familieleden hadden de moeite genomen te komen, ik zat als enige dertiger tussen de tachtigjarigen. Hoewel: een tafel verder zat ook iemand van mijn leeftijd. Heel braaf naast zijn grootmoeder.
“Ik draaide me om en keek in twee vrolijke ogen: de man van de tafel verderop”
Lees verder onder de advertentie
Ik had als eerste bingo in het voor de helft in slaap gedutte gezelschap – en haalde mijn prijs op bij de geriatrisch medewerker achter de bingoballenzwengel. Met een pakket puzzelboekjes liep ik terug naar mijn stoel ‘Wow,’ grinnikte iemand achter me. ‘Jij kunt rustig sterven.’ Ik draaide me om en keek in twee vrolijke ogen: de man van de tafel verderop. ‘Kopje slappe koffie dan maar?’
Een minuut later zaten Lennard en ik te kletsen aan de kantinetafel. Daarna wisselden we telefoonnummers uit en kusten onze oma’s gedag. Zijn eerste appje kwam twee dagen later. Of ik meeging naar de crematie van zijn oma, ze was die ochtend overleden. Krankzinnig, zei mijn verstand, maar mijn gevoel schreeuwde dat het goed was. Op de plechtigheid ontmoette ik meteen zijn hele familie. Zijn ouders passen sinds zeven maanden op onze zoon.”
Lees verder onder de advertentie
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag