Bron: Canva
Soms hoor je van die verhalen waarvan je denkt: dat kan toch niet waar zijn? En dan overkomt het je zelf. Danique (32) ontdekte tijdens haar zwangerschap dat haar vriend vreemd ging met een collega.
Danique: “Ik dacht dat we goed zaten, mijn vriend en ik. We waren zes jaar samen, hadden een huis, een leven, een toekomst. En bovenal: een kindje op komst. Ik was zes maanden zwanger toen hij met zijn collega’s op skivakantie ging. ‘Even eruit voordat de baby komt’, zei hij. Ik vond het prima. Vertrouwde hem. Totdat ik erachter kwam dat hij daar niet alleen op de piste had gestaan.
Achteraf gezien had ik al een onderbuikgevoel voordat hij vertrok. Hij was de weken ervoor anders. Afwezig. Niet onvriendelijk, maar ook niet echt aanwezig. Zijn telefoon lag nooit meer zomaar op tafel en als ik vroeg naar de vakantie, bleef hij vaag. ‘Gewoon skiën, après-ski, gezellig met de groep.’ Ik wilde hem geloven. Maar iets voelde niet goed.
Hij kwam terug en deed alsof alles normaal was. Hij kuste me, legde zijn hand op mijn buik en vroeg hoe het met ons ging. Maar ik zag het aan hem. Er was iets veranderd. Die nacht sliep hij als een blok, terwijl ik wakker lag. Mijn hart bonkte. Mijn gedachten raasden. En toen deed ik iets wat ik nog nooit eerder had gedaan: ik pakte zijn telefoon.
Daar stond het, zwart op wit. Berichten van een collega, Sophie. Berichten die niets te maken hadden met werk. Woorden vol spanning, grapjes met een ondertoon die me misselijk maakte. Een foto van haar, lachend in een après-ski bar. En zijn reactie: ‘Jij maakt deze vakantie wel héél speciaal.’ Mijn adem stokte. Mijn baby trapte zachtjes, alsof hij voelde wat er gebeurde.
De volgende ochtend zat ik beneden te wachten tot hij wakker werd. Zijn telefoon lag voor me op tafel. Toen hij de kamer in kwam, keek hij me aan en wist het meteen. ‘Wat is er?’ vroeg hij voorzichtig. ‘Ik weet het’, zei ik. Mijn stem was rustig, maar in mij woedde een storm. ‘Sophie. De skivakantie. Wat er is gebeurd.’ Zijn gezicht vertrok. ‘Danique, het was niks serieus…’
‘Niks serieus?’ Ik voelde mijn woede opstijgen. ‘Jij bent naar de bergen gegaan terwijl ik hier met jouw kind in mijn buik zat. En jij dacht: laat ik even de après-ski met haar speciaal maken?’ Hij begon te stamelen. Dat het een fout was, dat het niet betekende wat ik dacht, dat hij van míj hield. Maar ik hoorde het niet meer. De man die ik dacht te kennen, had me verraden op een moment dat ik het meest kwetsbaar was.
De dagen daarna voelde ik alles tegelijk: verdriet, woede, leegte. Ik wilde schreeuwen, huilen, hem slaan. Maar het enige wat ik echt voelde, was een diep besef dat er geen weg terug was. Vertrouwen kon je niet lijmen als een gebroken glas. Ik keek in de spiegel en zag niet alleen een vrouw die bedrogen was. Ik zag een moeder in wording. Een vrouw die keuzes moest maken, niet uit angst of eenzaamheid, maar uit kracht. Mijn beslissing stond vast. Hij had zijn keuze gemaakt op die berg, en nu maakte ik de mijne. Ik koos voor mezelf. En voor mijn kind.”
Dat vreemdgaan niet altijd het einde van een relatie hoeft te betekenen laat het verhaal van Kris zien. Haar man gaat vreemd en zij is daar oké mee.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
