Beeld: Getty Images
Druk met opvoeden, werk, te weinig tijd voor vrienden, geen tijd voor tongen, seksen of lieve briefjes voor elkaar schrijven. En je irriteert je aan alles wat hij doet? Wat dan? Renske heeft dé oplossing.
Daar sta je dan: 23 jaar, smoorverliefd op die ene leuke studiegenoot en hij ook op jououou!!! Dagenlang liggen jullie in bed, met het hoofd in de wolken lopen jullie over straat, na een aantal weken maken jullie grapjes over namen van jullie toekomstige kinderen (alles fictief hoor, alles fictief, want neeeeee, aan kinderen denken jullie nog lang niet).
Jullie skippen colleges, omdat jullie zo met elkaar bezig zijn, jullie schrijven lieve briefjes, zitten hand in hand een hele film lang te zoenen in de bioscoop en weten aan het einde totaal niet waarover het nu eigenlijk ging. Jullie vinden elkaar de meest fan-tas-tische personen op de wereld en nee jullie kunnen je niet voorstellen dat dat ooooooooit verandert. Ooooooh wat is het leven moooooi!!
Daar sta je dan: 33 jaar, inmiddels getrouwd met die leuke studiegenoot, ouders van één, twee, drie, etc kinderen. Druk met opvoeden. Druk met werk. Druk met de clubjes en de school van de kinderen. Te weinig tijd voor vrienden. Geen tijd meer om dagenlang in bed te liggen en urenlang te tongen. Dat is echt wel een beetje voorbij.
Ja, je bent heel blij met je leven, met waar jullie gekomen zijn, met de kinderen, met de banen, met het huis waar jullie wonen. Ja, je vindt hem in vlagen nog steeds geweldig (godzijdank), maar ook best vaak zoooooooo irritant. Want hij mag dan heel goed zijn in zijn werk en lieve briefjes achterlaten, hij is ook een ramp in plannen, waardoor de kinderen net iets te vaak te laat komen op school, hij kleedt ze aan alsof ze rechtstreeks van het Leger des Heils komen en als jij een keertje overwerkt en om zeven uur het huis binnen komt stappen zit de hele familie met een zak chips te netflixen en heeft hij ‘nog geen plannen voor het eten’. “Oh, moest er gekookt worden?” Nee, daar was hij nog even niet mee bezig.
Lees ook – ‘Naast ouders willen we lovers blijven: hoe kom je de tropenjaren door mét een seksleven?’ >
Persoonlijk verbaas ik me erover hoe vaak ik me dagelijks kan ergeren. Ik heb een tijd gedacht dat het puur aan mij lag, maar ik hoor dezelfde irritaties van een heleboel vrouwen (en waarschijnlijk zijn er ook een boel mannen die precies hetzelfde jegens hun vrouwen voelen). Het is ook niet zo gek. Je wordt over de jaren steeds sterker een keurslijf in geduwd.
Eerst ben je dat verliefde studentenstelletje dat alle tijd voor elkaar heeft en nul verplichtingen, dan ga je een baan in, een huwelijk aan, word je belastingpartners, ontstaan de eerste irritaties over wie de vuilnisbak leegt en dan komen de kinderen en kom je erachter dat je samen daadwerkelijk een bedrijfje aan het runnen bent. Een bedrijfje waarin je, vooral in die eerste jaren, alle zeilen bij moet zetten omdat de kinderen nog ontzettend klein en hulpeloos en jullie nog geen doorgewinterde ouders zijn. Samen vinden jullie het wiel opnieuw uit.
Er zijn stellen die dit vrij geruisloos doen, maar er zijn ook stellen (ik ben zelf onderdeel van zo’n koppel) die er moeite mee hebben. Vooral als je graag de controle houdt, zoals ik, en je partner dingen pas aanpakt als ze echt niet meer te vermijden zijn. Dan gaan er momenten komen waarbij je uit je plaat gaat.
Als ik mijn man vraag of hij het geld voor het culturele fonds op de school van onze zoon wil overmaken dan vergeet hij dat. Sowieso. Dat moet ik drie keer vragen en dan nog kan hij het vergeten. Ik vind dat ik in mijn recht sta wanneer ik hem ook wat taken toebedeel, want hallo, toch niet alles hoeft op mij terecht te komen? Maar gaandeweg kom ik er wel steeds meer achter dat op je strepen blijven staan in deze fase van het leven je nergens anders brengt dan telkens weer in dezelfde ruzieachtige sfeer.
Het allerbelangrijkste om het als koppel te redden tijdens de tropenjaren is VERGEVING. De roze wolk van de verliefdheid en het idealiseren van je partner is voor de meesten van ons wel voorbij, dus het is onvermijdelijk dat je dagelijks tegen kleine dingetjes van elkaar aanloopt. Iedereen pakt het (leven, kinderen opvoeden) namelijk anders aan en dat zullen we, vooral de controlefreaks onder ons, moeten accepteren.
Ok, dan gaat het anders of zelfs fout (want heel vaak gaan dingen fout, zo vaak gaan dingen fout!!!), dan nog heeft vitten geen zin. Om de sfeer erin te houden en te zorgen dat je relatie, je gezin, je leven op een niveau blijft waarvan je denkt: ‘Hè ja, hier is het gezellig’ is vergeving dus De Shit. Elke Dag Opnieuw. Even zuchten (niet te duidelijk in iemands gezicht, please), glimlachen, de puinzooi opruimen en weer doorgaan.
Ik vertel je: zo kom je de tropenjaren wel door.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Moederschap is prachtig, maar eerlijk? Ook doodvermoeiend. Slapeloze nachten, vroege ochtenden en een eindeloze to-do-lijst – geen wonder dat sommige moeders standaard gapend rondlopen. Maar wist je dat jouw sterrenbeeld invloed kan hebben op hoeveel slaap je eigenlijk nodig hebt?
Actrice Jelka van Houten trouwde onlangs met haar grote liefde, cabaretier, Henry van Loon. Samen vormen ze een samengesteld gezin met drie kinderen. Ze vertelt open over de tropenjaren in een interview met VROUW Glossy.
In de wereld van opvoedstijlen duikt steeds vaker de term ‘panda parenting’ op. Deze benadering, geïnspireerd door het gedrag van panda’s in de natuur, is een combinatie van ouderlijke steun en het bevorderen van de zelfstandigheid van kinderen.
We hebben het allemaal wel eens gehoord: ‘De biologische klok tikt!’ Maar is er écht een beste leeftijd om zwanger te worden?
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Annemarie schrok zich dood toen ze haar baby van zes maanden na een middag met oma aan de borst van haar schoonmoeder zag ‘drinken’. Haar schoonmoeder schrok net zo erg.