Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
9 positieve dingen die mijn scheiding mij gebracht heeft
Beeld: Shutterstock
Scheiden is verschrikkelijk. Maar het levert ook onverwachte positieve dingen op, ontdekte Kek Mama’s Jorinde.
Lees verder onder de advertentie
(En dan heeft ze het níet alleen over om het weekend dansen en uitslapen, ongegeneerd flirten en dat interieur waar niemand zich meer tegenaan bemoeit.)
- Zo bouw ik een enorm intieme band op met mijn kinderen, nu bijna tien en twaalf. Jaste ik de dag er tijdens mijn huwelijk op de automatische piloot doorheen, zonder man in huis ligt de focus puur op de jongens. Al mijn tijd: volledig voor hen. En: als je elkaar twee keer per maand een lang weekend moet missen, breng je de dagen erna echt stukken intenser samen door. Met Wezenlijke Gesprekken en zo – óók met prepubers, ja. Ik zie ze minder, maar weet meer van ze dan ooit.
- Mijn man doet het als ex echt stukken beter in mijn leven.
- En de kinderen bouwen op hun beurt nu een veel betere band op met hem. Was hij vroeger fulltime aan het werk en op zakenreis en andere afwezige dingen, terwijl ik met een parttime baan vooral de opvoeding voor mijn rekening nam; nu heeft hij acht dagen per maand volledige zorg voor ze. Die vult ‘ie misschien niet helemaal in naar mijn bekoren, maar de jongens maken herinneringen met hun vader die er anders nooit gekomen waren.
- Ik leer daar ontzettend goed door loslaten. Mijn kinderen en ik leiden deels gescheiden levens en dat is best een zware dobber, maar krijg nou wat: het maakt ze wel ongelooflijk zelfstandig. (En goddank bestaan er mobiele telefoons.)
- Ik leer óók dat ik soms best een kenau ben. Wat prima is ter bescherming van mijn kinderen, maar me met het oog op een nieuwe relatie gerust wat milder mag maken. Voortschrijdend inzicht: wie kan zonder?
- Twee huizen betekent twee speelgoedcollecties, en voor mij dé manier om van die primaire kleuren af te komen. En van die onooglijke, reusachtige voetbaltafel. “Speelwigwam met geruite kussens in je kamer? Tuurlijk, schat! Mag die rood-geel-groene garage best bij papa, hoor.”
- Mijn kinderen leren over liefde. Dat die van een ouder voor haar kind onvoorwaardelijk is, maar tussen partners kan mislukken. Dat het goed is om ervoor te vechten, en het fantastisch is als die liefde lukt, maar je óók mag besluiten dat ‘werkbaar’ en ‘prima’ niet goed genoeg zijn.
- We genieten opeens van de simpelste dingen. Wat natuurlijk ook kan in een huwelijk, maar dankzij de scheiding en een veel soberder budget, opeens bittere noodzaak is. En ja, natuurlijk betekent dat genieten ook weleens een dagje Efteling, maar in onze opblaasboot verkennen waar de vaart voor ons huis eigenlijk eindigt, is óók heel spannend – en niemand die ons voor het eten thuis verwacht. Net als in het donker marshmallows roosteren in het park (verslaat elk fastfoodrestaurant), of een houttipi bouwen in de vuurkorf in de achtertuin (wat nou, lasergamen?). Horrorverhalen vertellen bij datzelfde vuur is leuker dan de bioscoop, zeker als je er ook nog je eigen popcorn bij mag poffen. En willen we een weekendje kampeergevoel in de winter? Dan zetten we toch gewoon een tent op in de woonkamer?
- Mijn kinderen doorzien het leven beter – en ik ook. “Wij dóen altijd leuke dingen, mam, en bij dat vriendje kópen ze altijd leuke dingen”, sprak mijn jongste, toen pas zeven jaar oud. Waarop oudste aanvulde: “En ze geven elkaar daar nooit een kus.” Waarna ze samen nog wat dieper bij me onder de dekens kropen. De hele nacht lang, ja, want dat past nu echt perfect.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Lees verder onder de advertentie
