Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Charlotte Kroon (32), leerde haar man Barry van de Voorde (38) vier jaar geleden tijdens een excursie op Jamaica kennen, waar beiden toevallig met hun ouders waren. Ze hebben twee kinderen: Quinten (2) en Jailey (1).
“Het moment dat ik Barry zag staan, op een bruggetje bij een waterval op Jamaica, wist ik dat mijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Ik voelde een vreemde, niet te verklaren aantrekkingskracht. Het was geen man waar ik normaal gesproken op viel, met zijn tatoeages en een kale kop. Sowieso was ik niet uit op een verliefdheid of relatie, want ik was keurig getrouwd en al acht jaar met mijn man samen.
Dat ik überhaupt op vakantie was zonder mijn echtgenoot was uniek. In die tijd werkte ik op Schiphol en zag ik een waanzinnige aanbieding voorbijkomen: negen dagen Jamaica voor 800 euro. Mijn man had geen zin om mee te gaan, dus vroeg ik mijn vader. We deelden de liefde voor reggaemuziek en dit reisje leek hem ook wel wat.
Bij aankomst in ons hotel boekten we meteen drie excursies op een rij. Bij het tweede uitstapje, naar een grote waterval, zag ik Barry staan. Hij was single en uitgerekend met zijn móeder op vakantie gegaan. Hij had zelf Curaçao voorgesteld, zijn moeder wilde dolgraag naar Jamaica. Door de gids werden we aan elkaar gekoppeld om samen de waterval te beklimmen. We lieten onze ouders achter, voor wie dit fysiek gezien te zwaar was.
Vanaf het moment dat ik hem zag werd ik als het ware naar Barry toe gezogen, maar ik durfde geen avances te maken. Meer dan een ‘wat is het water koud’ wisselden we niet uit. Na die dag kreeg ik hem niet meer uit mijn hoofd. Ik wist alleen dat hij op een beachresort verbleef dat op tien minuten rijafstand van ons klifresort lag. Met een smoes lokte ik mijn vader de volgende dag mee naar dat strand. Hoe en waar ik ook zocht, die stoere, leuke man was nergens te bekennen. Er zat niets anders op dan hem te vergeten; ik zou hem nooit meer zien.
Twee dagen later maakten mijn vader en ik een uitstapje naar een rumfabriek. Tot mijn verrassing ontdekte ik Barry en zijn moeder in hetzelfde busje. Zij waren twee weken op Jamaica, hadden elke andere dag en elke andere excursie kunnen kiezen, maar kozen stomtoevallig precies voor deze! Barry aanspreken durfde ik echter nog steeds niet. Op de terugweg wist ik dat het nu of nooit was. Ik zorgde dat ik precies de stoelen uitzocht naast het gangpad waar hij zat. Aangemoedigd door de hoeveelheid alcohol die ik tijdens het proeven had binnengekregen, waagde ik toch een poging tot flirten. Barry hapte toe en nodigde mijn vader en mij uit om op onze laatste dag bij hen op het resort te komen zwemmen.
Op het strand had Barry speciaal voor ons twee bedjes naast die van hen vrijgehouden. Ik kon mijn ogen niet van hem afhouden. Toen hij zei even te gaan zwemmen, stond ik meteen op om mee te gaan. In zee pakte Barry mijn hand vast en zoende me. Pas toen biechtte ik op dat ik getrouwd was. ‘Nou dan stoppen we hiermee’, zei hij. Maar ik wilde niets liever dan hem kussen. Ik was al smoorverliefd.
De volgende dag in het vliegtuig terug naar Nederland voelde vrij awkward. Vlak voordat we landden vroeg mijn vader wat mijn bedoeling was; moest hij tegen mijn man liegen over deze fling? Nee, hoe moeilijk ook, ik zou het hem meteen opbiechten én de relatie verbreken. Mijn ex snapte er overigens niets van. Net als onze omgeving niet begreep waarom ik de scheiding aanvroeg. We hadden vlak voor mijn vakantie een verdieping op ons huis gezet voor eventuele gezinsuitbreiding. Maar ik kon niet meer verder. Ik had geen enkele garantie dat het wat met Barry zou worden, maar genoeg tekens gekregen dat mijn huwelijk niet klopte.
Nu zijn we vier jaar verder en ons verhaal is een echte love story geworden. We hebben inmiddels twee kindjes. Dat het zo moest zijn dat Barry en ik elkaar ergens in de Cariben ontmoetten, daarvan ben ik overtuigd. Er waren allemaal afslagen die we hadden kunnen missen, maar net die ene excursie bracht ons samen. Was dat toeval? Ik noem het liever het lot.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!