Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
Column Lieve: ‘Bij iedere kerstbal word ik geconfronteerd met oud zeer van mijn scheiding’
Beeld: 123RF
Lieve (31) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden in Rogier, met wie ze een latrelatie heeft. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
Lees verder onder de advertentie
Kerstmis: ik heb er altijd al een hekel aan gehad. Als kind omdat wij Sinterklaas vierden en dus niks met Kerst deden, en later omdat het verplicht gezellig moest zijn. Na het overlijden van mijn moeder en een miskraam rond de feestdagen keek ik al helemaal niet meer uit naar de gezelligste tijd van het jaar, met als dieptepunt Kerstmis 2017.
Lees verder onder de advertentie
Fanatieke kerstvierder
Vorig jaar kocht mijn ex nog een kerstboom en ging hij met onze oudste de stad in om voor mama een kerstcadeau te kopen, fanatieke kerstvierder als hij was. De boom kon niet groot genoeg en het cadeau was ook niet misselijk. Het huis werd versierd, de boom opgetuigd en we waren gelukkig. Ik had zelfs voor het eerst misschien wel een klein beetje zin in de feestdagen.
Lees verder onder de advertentie
Einde kerst, einde geluk
Na het vieren van de verjaardag van Jan, die geboren is op kerstavond, gingen we tevreden slapen. Wat was het een fijne dag, Jan had ontzettend genoten en het was gezellig. Op eerste kerstdag ontbeten we samen, doken we nog even tussen de lakens en vertrokken we naar mijn familie. Twee uur later nam hij daar de benen om vervolgens nooit meer terug te komen. Gewoon, tussen de kerstbingo en het kersdiner in: ik ga bij je weg. Einde kerst, einde gezin, einde geluk.
Lees verder onder de advertentie
Een knoop in mijn maag
En nu de periode weer daar is, ik bij elke kerstbal die ik uit de doos haal word geconfronteerd met oud zeer, beleef ik het allemaal opnieuw. Bij het eerste kerstliedje op de radio voel ik wat ik toen voelde. Verdriet, een knoop in mijn maag, onbegrip en onmacht. Wat bezielt iemand om zonder aankondiging te vertrekken? Wat bezielt iemand om op eerste kerstdag zijn gezin te verlaten?
Lees verder onder de advertentie
Al die prullaria
Ongetwijfeld zal ik een heleboel signalen hebben gemist in de aanloop naar deze daad, maar dan nog was het sjiek geweest om in ieder geval even te wachten tot we thuis waren geweest, of nog beter: tot 27 december, zodat mijn kersttrauma niet nog groter zou worden. Dan had ik het kopen van die boom dit jaar niet drie keer uitgesteld en hadden de jongens niet zo hoeven te zeuren om dat gedrocht in de woonkamer. Om over al die prullaria maar te zwijgen – en alle tranen die de afgelopen weken zijn gevloeid.
Lees verder onder de advertentie
Koester elke dag
Nee, kerst mag van mij echt worden overgeslagen. Dat samenzijn met dierbaren wordt zo geromantiseerd. Die twee gezellige dagen, als lichtpuntjes in de duisternis, gewoon niks meer mee doen. Niet omdat ik nou toevallig vorig jaar verlaten ben en een ontzettend zuur mens ben geworden, maar omdat ik vind dat we elke dag en elk samenzijn moeten koesteren. En sinds ik verlaten ben, geniet ik intenser van die momenten. Momenten samen met mijn twee prachtige kinderen, momenten samen met mijn vriendinnen, momenten samen met familie, momenten samen met Rogier. Daar heb ik geen aangewezen momenten op de kalender voor nodig.
Fijne dagen toegewenst. Niet alleen die twee, maar alle 365.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
